tom ve jery den sonra tek geçtiğim çizgi filmdi. kızın konuşan günlüğüde harikaydı. heleki baba banyoya girince otomatik diş fırçalayıcısı otomatik havlu... hey gidi günler hey
zencilerin falan görülmemesi, ırkçılıkla suçlanması gereksizdir bizim için. ülkemizde insanların %99u aynı renktendir. ki zaten ülkemizde bu çizgi filmi seyredip aa zenciler yok demek masum bir çocuk çok zordur. o sebeple bu çizgi filmi jetsons olarak değil jetgiller olarak düşünelim gerisini amerika düşünsün. he ırkçılık konusunda mı (bkz: let's kick racism out of our lives)
kısaca : 10 yaşında iken seyrettiğimiz bir olaydı gülüp geçelim.
sabah kalkıyor bir aile, saçı başı, yemeği çalar saati herşey otomatikmen onları yaşatıyor. ve sen hayran hayran o aileyi izliyorsun. her gün, her sabah, mütemediyen.
ilkokul öğretmenimin paragraf yazarken ''halam gile gittik'' yazdıgım için beni azarladığı ''gil deme halamlara de'' dediği zamanlarda izlediğim ve öğretmenime ''öğretmenim o kadar yanlış bir takıysa jetgiller diye çizgi film olmazdı'' dediğim ve öğretmenimin çizgifilmden haberi olmadığı manasıyla yüzüme uzun uzun baktığı ve ''sil onuda dediğim gibi yaz bakayım''dediği günü hatırlatan çizgifilm.
ilk bölümünden itibaren izlemeye başladığım çizgi film. çocukluğumu hatırladım la. youtube'a konulmuş. ondan sonra da heathcliff'i ve değerli'yi izlicem. bugün çocuk modumdayım.
bundan yıllar öncesinin en eğlenceli hafta sonu sabahı aktivitesi.
herkes uyurken sabahın köründe kalkıp televizyon açılır ve jetson ailesi göz kırpmadan izlenirdi.
babası imam bir arkadaşım var. ama adam hakkaten jet imam. öyle böyle değil çok hızlı kıldırıyor. bir gün sordular çocuğa sen kimlerdensin diye. dedi ben jetgillerdenim. *
