Kültür Bakanlığı tarafından 1981'de yayımlanan "Atatürk'ün Milli Dış Politikası(Milli Mücadele dönemine ait 100 belge)" kitabından Uluslar arası Stratejik Araştırmalar Kurumu kurucusu ve başkanı Doç. Sedat Laçiner'in alıntıladığı sözlerdir.alıntı dönemin Dışişleri Bakanı Tevfik Rüştü(Aras) Bey'den yapılmıştır.
Ayasofya'nın kapatılış hikayesi ile aynı gerekcedir, yunanlılara ve ingilizlere şirin gözükme çabasıdır. vatan adına, başkalarına toprak bagışlamak, vatana ihanetin diger bir adıdır.
seyh sait isyanı'ndan tutun da bir gıdım ırak ve arap tarihi okumamış, tarih bilgisi sadece hicret'ten ibaret aşağıdan sallamacı, arap hayranı ama bir tane osmanlıca belge okumaktan aciz, halife yalaması ve özgürlüğü sadece bez parçasından ibaret görüp, entarisinden dışarı osuruktan başka hava salamayan tiplerin durmadan öne sürdüğü skeç, komiklik. Bugünkü vakit gazetesi'de durup durup atlamış gene üstüne:
"Musul böyle gitmiş!
Atatürk';ün 69. ölüm yıldönümünde yakın tarihteki "jest"leri tartışılıyor. Bugün Musul ve Kerkük'e plaka numaraları verilerek tüm Kuzey Irak istenilirken, Atatürk döneminde bu bölgelerin jest olarak ingilizlere bırakıldığı ifade ediliyor."
haberin gerisini "paralı aboneliğim" olmadığı için okuyamıyorum ama tahmin etmek hiçte zor değil. Gülüyorum, kıçımla değil hakikatten komik olduğu için ağzımla gülüyorum.
dönemin şartlarını bilmeden sıcacık evinde bilgisayarının başında karnı tok insanlardan çıkabilecek bir sözdür.
(bkz: Atatürk)
(bkz: Atatürk'ü anlamak)
(bkz: kurtuluş savaşı)
bunları günde 3 kere aç karnına okuyun birşeyciğiniz kalmaz.
iki kutuplu ülkem insanınca sağlıklı tartışılamayacağı açık olan durumdur. aslında tartışılması gereken neresi verildi neresi alındı meselesi değil, misak-ı milli'nin ne kadar realist bir kavram olduğu ve bu tartışmalı kavramın osmanlı mebuslar meclisindeki kabul edilmiş kapsamı, ankara hükümeti tarafından kabul edilmiş kapsamı ve en nihayetinde lausanne'da masa üstünde uygulanabilmiş/uygulanmış kapsamı arasındaki farklardır. misak-ı milli'deki "milli" lafı ile ne kastedilmiştir, kurtuluş savaşı'ndaki ideolojik ve sosyal yapı nedir, kurtuluş savaşı ve lausanne'dan sonra kurulan devlet rejiminin "milli" den kastı ve ideolojik ve sosyal yapısı arasındaki farkları tartışmadan musul ve kerkük'ün elden çıkmış mı yoksa zaten elde olmayan yerleri boşuna alma çabası mı olduğunu zaten anlayamayız.
gerçek şudur ki musul ve kerkük jest olsun diye de verilmiş değildir, zira 1. dünya savaşı sonunda bu topraklar zaten elimizde değildi. 12 ada da o tarihlerde yunanistan'a bırakılmadı, o adalar o tarihte italya'ya, dolayısıyla savaştan galip çıkmış itilaf devletleri bünyesindeki bir devlete aitti. kaldı ki musul ve kerkük'ü almamızın orada ne kadar az bir türk nüfus olduğu gerçeği bir yana, güneydoğu toprakları için lausanne'da türk-gayritürk gibi bir yaklaşımın değil, müslim-gayrimüslim farklılaşması olduğuna dikkat etmek gerekir.
kemalistler hayalperest bir misak-ı milli'yi savunma telaşı içindedir, antikemalist dinci gruplar da lausanne'daki gerçekçi yaklaşımlardan bihaberdir. dolayısıyla bizi bir bütün olarak kapsayan cehalet bize bugünlerde 82 musul, 83 kerkük gibi saçma salak nidalar attırıyorsa bunu 1920'lerde değil kendi cehaletimizde aramalıyız.
ırak ın musul ve Kerkük ü aldığımızda bize yapması gerekendir.irak bize minnet borçlu sonuçta. tüm dünyayı yeni bir harita almaya zorlayacagiz. hehehe.
