merakla beklediğim albümdü, nihayet çıktı. ilk dinlediğimde pek sevip, gaza gelip sağda solda albümü tanıttım. lâkin sonradan teknik açıdan çok çok iyi bir çalışma olmadığı çarptı gözüme. özellikle hücum kayıt mevzuyu pek sıkıntılı olmuş. müzisyenler arasında "kanlı takip" olarak adlandırılan bir karmaşa mevcut enstrümanlar arasında. özellikle cengiz baysal albüm içindeki en başarısız performansı sergilemiş diyebilirim. kendisi tartışılmaz çok iyi bir davulcudur ama şarkıların davul balance'ları çok havada kalmış, resmen emanet durmakta. hayat ve şu yaltadan taş yükledim adlı şarkıların dışında kalanlar pek de tekrar tekrar dinlenilesi değil. vehâsıl ne kadar teknik sıkıntılar olursa olsun albüm yine de bir jülide özçelik tatlılığında olmuş, pek de güzel olmuş.
Jülide Özçelik'in 4 yıl aradan sonra çıkardığı son albümü.
ilk albümde olduğu gibi Jülide Özçelik bestelerine çeşitli sanatçıların düzenlemeleri eşlik ediyor.
Tüm düzenlemeler Cem Tuncere ait. Albümdeki şarkıların tümü canlı hücum kayıt olarak gerçekleştirilmiş.
Sözü ve bestesi Jülide Özçelike ait 5 şarkının yanı sıra, Özdemir Erdoğanın Vitrini, Aşık Veyselin Uzun ince Bir Yoldayımı, Neşet Ertaşın Gönül Dağı, sözleri Ömer Hayyama müziği Mehmet Güreliye ait Kimse Bilmez ve anonim bir türkü olan Şu Yaltadan Taş Yükledim yeni düzenlemeleriyle albümde.
Kişisel not: bizden önceki nesil arabesk ezgilerin pop müziğe sızışına şahit oldu. bizim nesil ise caz formların türkülere sızmasına şahit olacak. bu renkli süreci merakla bekliyorum...
