3. nesil acemi yazar. böyle bir sözlüğün var olduğu tarafımdan kendisine bildirilmiş olup , hoşgelmiştir. her gün stajlarda bütün belaları birlikte savmaya çalıştığımız azimli abimizdir. *
kendisi sayesinde sözlüğü öğrenmiş ve üye olmuşumdur.kanımca yazılarıyla burada kalıcı olacaktır.benim ilk olarak böyle bir entry yazmış olmam da enterasandır.
yazılan bu entrynin, yaptığı, emek verdiği meslekle uzaktan yakından alakası olmadığı gibi bunun kati suretle bahanesi de olamaz, bu zihniyette, kendisinin maaşını dizi oyuncularıyla kıyaslayan, "anlarsınız doktorun kıymetini lanet insanlar.", "bundan sonra ne haliniz varsa görün", "hastalanınca da ebeniz tedavi etsin sizi kırolar" diyen bir doktor sadece 6, 8, 10 yıl okuduğu için hakkını arıyor olamaz, insanlara "her ne şartta olursa olsun" bu kadar hastalıklı bir bakış açısıyla bakan doktor olmaz olsun diyesi geliyor insanın. ücret/emek dengesizliği varsa bu doktor için de mühendis için de memur, işçi için de var, sen 6, 8 istersen 25 yıl okumuş ol bu seni bu dengesizlik konusunda haklı ya da bir adım önde göstermemeli.
çalışma şartları, haksızlıklar öne sürülebilir bu agresif bakış açısı için ama her söz açıldığında "kutsal meslek bik bik" diyenlerin yaptığı mesleğin kutsiyetini böyle ucuz bakış açılarıyla çamurlara yatırmaması gerekir. saygılar.
açıklamalar üzerine gelen edit: tabi yukarıda yazdıklarım sadece birkaç entrysindeki sinirli ruh haline dayalıydı, açıklamalarından anlaşıldığı üzere bir hışımla ifade ettiği kötülükleri mesleki açıdan yapabilecek kötü bir insan değil, gündemde olan ücret/emek dengesizliğine "ulan bari bize yapmayın hayat kurtarıyoruz burada ya" açısından bakması kendince haklı ve tahmin ettiğinden çok daha fazla insan hekimlerin mesleğinin kutsallığına ve hekimin kişiliğine büyük saygı duymakta. kendisine yazdığım gibi "önümüzdeki günlerin daha iyi şartlar sunmasını dilerim", "daha iyi şartlara erişeceksek önce hekimler" diyorsa ona da peki diyoruz*. saygılar.
hakkında; ''kutsal meslek, yemininize noldu bık bık'' diye ajitasyon dolu bir yazı yazıldığı entry'yi yeni görmüş yazar. yeminimin hesabını kimseye vermeyeceğim gibi, o günün şartları gereği onların yazılması gerekmiştir. belki biraz hışımla olmuştur lakin o gün yeterince üzerime gelinmiş, ve mesleğim, bana onları yazdıracak derecede hor görülüp aşağılanmıştır.
halen görevimi layıkıyle yürüttüğüm ve bunda kimsenin en ufak bir söz sahibi olamayacağı biline.
not: şartların biraz iyileşmesi ile doktorların yüzü gülmüştür; darısı mimar, mühendis, öğretmen ve bilimum diğer zor şartlarda çalışan arkadaşların başına.
edit: ilgili entry'deki edit için teşekkürler, saygılar.
