kendisinin herhangi bir performansını dinledikten sonra, kişide diğer tüm virtüözlerin acemi olduğu yanılsaması doğmaktadır. özellikle çaykovski'nin keman konçertosundaki performansı akıllara zarardır.
dünya da yaşamış bir çeşit mucizelerden birisidir. çok ünlü olmuş, her ünlü olana atılan taşlar ona da atılmıştır. öyle efsanevi kayıtları vardır ki, insan hangi mevkiden hangi seviyeden bir şahıs olursa olsun, çocuk gibi ağlamaya başlar...
romantik bestecileri çalışı acayiptir heifetz´in. keman tekniği de diğer birçok büyük usta gibi, hatta bazı alanlar da onlardan da üstün olmak kaydıyla, hemen hemen ulaşılmazdır. virtuoz keman repertuarındaki bilimum müzik parçalarını çalışı, insanı resmen "kasar" !!...
mesela bir ernest chaousson ´un "poeme" ini çalışı vardır ki...yoktur böyle bir şey...ya da sarasate zigeunerweisen, ya da wienawsky scherzo tarantella... schrerzo tarantell özellikle korkunçtur. bak perlman da scherzo tarantell i hemen hemen heifetz le aynı tempoda çalmıştır, ama heifetz çaldığı zaman parça hiç de zor bir parçaymış gibi duyulmamaktadır.
o chaousson poeme in sonundaki triller yok mu?...o triller...o heifetz´in parmakları...birşey bu kadar "accurate"(tamı tamına doğru) olabilir. hiçkimseler çalamaz o trilleri öyle jascha (joschua) gibi...
gelmiş geçmiş en büyük virtuozların belki de en büyüğüdür jascha...o kadar atılan taşa rağmen.
tam anlamıyla kemanın, usain bolt udur. akıl almaz derecede hızlıdır parmakları. yorumladığı her eseri dinlemesi keyif verir mi bilemem. ama her ünlü virtüözün kendine has bir stili vardır. jascha heifetz de saygı duyulacak en büyük kemancılardan biridir. david garrett kurban olsun heifetz e.
conus keman konçertosunu ulaşılmaz bir biçimde çalmıştır. keman tekniğinin doruk noktasıdır. şu an arka planda heifetz conus çalıyor ve ben resmen kulaklarıma inanamıyorum.
