japonya dünyanın en büyük ikinci ülkesi olmasına rağmen buraya gönderilen büyükelçiler genelde sürgün giderler. ya da en azından ben öyle düşünüyorum. aklıma da hemen gündüz aktan geliyor..
ankarada gop*'da olan elçilik 45 derecelik yokuşun en başına kurulmuştur. eğer tunalıdan yürüyerek çıkcaksanız gitmek ayrı bir çile inmek ayrı bir çiledir.
başına gelmedik şey kalmayan güzel ülkenin güzel insanlarının türkiye'deki temsilciliğidir.
son günlerde televizyon kanallarında türk ulusu'na, felâketlerde yardım ettiğimiz için, şükranlarını sunuyorlar.
işin ilginci ben organize bir yardım da göremedim. filistin'de teröristlere sırf müslüman oldukları için yardım edenlerin hiçbiri gıkını çıkartmıyor. devleti yönetenler nükleer aşkı yüzünden konuya zaten ilgisizler.
açıkçası şu teşekkür işi beni mutlu etmekten çok utandırdı. yeterince yardım edemedik.
