türkleri seviyorlar mı bilmiyorum ama barış manço'ya bildiğin tapıyorlar. nagoya'da otelden çıkıp vasabi sırasına girdiğimizde önümüzdeki japon ergen'in telefonunda barış manço'nun kara sevda şarkısının girişi çalıyordu. bir kaç gün sonra bir bara gittiğimizde de japon tv'sinde dönence'nin klibi çıktı, tüm bar şarkı bittikten alkışladı.
90'larda uzakdoğu konserleri verdiğini hatırlıyorum barış manço'nun, fakat 2017'deki bu ilgi çok şaşırttı beni.
iki tarafın da dünya tarihinde avrupa, çin ve a.b.d ile mücadele etmesinin doğal olarak ortaya çıkardığı birbirlerine yakın hissetme ve sempati duyma durumudur. Tabi buna ek olarak japonların toplumsal olarak da çok sevecen, güler yüzlü ve saygılı insanlar oldukları söylenebilir.
dünyada ayıp kavramına önem veren üç kültür vardır: türkler, japonlar ve kızılderililer. bu üç kültür aynı zamanda bulunduğu coğrafyaya temizliği öğreten kültürler olmuşlardır. yakınlık duymalarının sebebi bundan olsa gerektir.
bir zamanlar olan bir durumdur. günümüzde japon gençliği türkler hakkında pek bir şey bilmemekte, yani sevmek veya sevmemek değil de nötr olmaktadır.
japonların türklere karşı özel bir ilgisi yoktur. yani "türküm" demeniz onlar için pek bir şey ifade etmez. asıl oralarda amerikan yavşaklığı almış başını gitmiştir. amerikalıysan özel ilgi var, değilsen standart. filipinliden farkın yok.
bir de japon polisi tarafından türkler pek mübarek insanlar olarak tanınmıyor. duyduğuma göre çinlilerden sonra oralarda en çok pis işlere bulaşanlar yine bizmişiz.
zamanında barış mançoyu ne kadar tanırlardı severlerdi bilmiyorum ama bir çok japon arkadaşı olan bir insan olarak şunu söyleyebilirim ki barış mançoyu şu an kimse tanımıyor.
