bir japonun 2000 kadar kanji sembollerini öğrenip gazetr kitap okuması yaklaşık beş altı yıl alıyor diye söylemişlerdi, bu kadar uzuzn sürede öğrenincede bırakamıyorlar demek ki. biz bir kaç ayda öğrenip sıkılıyoruz.
türkçeye ne kadar benzediği iddia edilse bile bırakın dilimizde küfür zenginliğini, zincirleme küfür tamlamalarını ve orjinal küfürleri normal küfürlerin bile karşılığı olmayan bir dildir.
türkçeye çok benzediği söyleniyor ama ben şöyle bir baktım ama okuyamadım bile. macarca için de aynı şey söyleniyor, ama onda da en fazla okuyabildim. sanırım ben türkçe bilmiyorum.
türkçe'ye çok benzemekte birlikte kanjileri keyiflidir. ezberleme açısından değil bulmaca gibi onu demek istedim yani. ayriyetten 1 yıldır öğrenmeye çalıştığım dildir. oluyor oluyor zor değil çok.
türkçe'ye çok fazla benzeyen dil. cümlenin öğeleri tamamen aynı dizilişte. noktaları bizimki gibi değil, yuvarlak şeklinde, soru işareti kullanmıyorlar. ilk izlenimlerim çok zevkli bir dil, ağzının içini dolduruyor konuşurken ve hecelerimiz ve seslerimiz hemen hemen aynı olduğu için konuşması zor değil ama üç farklı alfabeden oluştuğu ve alfabeler tamamen yabancı olduğu için yazması ve okuması çok zor. yazmayı geçtim zaten de harfleri öğrenmek tam bir işkence. yine de karşında japonca konuşulduğunda, hele de bu konuşan çok sevimli bir japonsa konuşanın gidip boynuna sarılma duygusuna hakim olmak gerekiyor. meşakkatli dil ama bulmaca gibi eğlenceli.