Ben daha çok intihar ettiğini düşünüyorum çünkü ölmeden önce arkadaşlarına "Death" isimli bir parça teslim etmiş. Ve Afterlife'ı yazarkende intihar edeceğini düşünüyordu bence. Açıkçası intihara meyilli olduğunu belirtmiş ama Grup arkadaşları farketmemiş/farkedememiş. Hiç kimse ölmek dışında "Oxycodone, Oxymorphone, Diazepam / Nordiazepam (Sakinleştirici) ilaçlarla birlikte ethanol(alkol)" gibi şeyleri aynı anda kullanamaz, belki de kullanır bilemiyorum ama sanki ölmeden önce intihar edeceğini belli etmeye çalışmış gibiydi. Kendisi A7X'de en sevdiğim isim, 2000'li yılların en iyi Bateristlerinden birisi, harika bir Back Vokalist ve harika bir Scream yeteneği vardı kendisinin, şarkı ve söz yazarlığına hiç girmiyorum bile, bugün A7X dinleyenlerin %50'sinden fazlasının en sevdiği şarkı Afterlife ise bu adam için "söz ve şarkı yazarlığı çok iyi" dememize gerek bile yok. Huzur içinde yatsın.
sevdiklerini ve hayranlarını bundan tam beş sene önce yasa boğan müzisyen. anneannem öldüğünde bile bu kadar kötü olmamıştım. kalbim sızlıyor hala. hakkında söylenebilecek en güzel şeyi zaten grubun geri kalanı çok güzel söylemiş:
Ölümüne en çok üzüldüğüm, hayranı olduğum grubun vazgeçilmezi olarak tanımladığım ve Almost Easy", "A Little Piece of Heaven", "Afterlife", "Brompton Cocktail" "Welcome To The Family", "Save Me" gibi şarkıların yazarıdır.
o gunü hatırlıyorum Jimmy, ölümünü öğrendiğim o iğrenç gunü hatırlıyorum, daha 28 yaşında, hayatına devam edecek hep mutlu olacak, hiç üzülmeyecektin, her gün kahkahalarınla şenlendirecektin, o eşsiz müzik yeteneğini paylaşacaktın, ama olmadı, ağladık, üzüldük, perişan olduk belki, ama seni hiç kötü hatırlamıyoruz ki, sen hep kalbimizdesin, kahkalarınla hayata bakışınla gülüşünle hatırlıyoruz hep seni, ama sen de bizi unutma, bekle olur mu?
avenged sevenfold'un 2009 yılında yitmiş bateristi.. a little piece of heaven şarkısını o yazmış. bilmiyordum. daha doğrusu, bu şarkıyla tanıştığımda ismine bile bakmamış, direkt atmıştım mp3üme. çok beğenmiştim. yani aslında pek dinlemezdim bu grubu. hiç de bilgim yok. geçen gün arkadaşım duygusal bir şarkı at falan deyince, so far awayi attım ben de. o zaman her nedense, izleyesim geldi klibi. ne güzel klipmiş dedim, çocukluklarından gösteriyorlar falan. çok severim de böyle şeyleri. sonra fotoğraflar falan girdi klibin sonlarına doğru. harikaymış ya, bir araştırayım dedim. ve acı gerçeği öğrendim. hayır, tanımıyorum etmiyorum, ne öyle dinliyorum ne de favori gruplarım arasında. ama ağladım sözlük. yani duygusal biriyim sanırım bu yüzden. yani ne bileyim... klibi izlediğimde çok sevimli olduğunu düşünmüştüm onun. onun kim olduğunu öğrenmek için girmiştim vikipediye bir yandan da. böyle.. gülüyor ama hep bir sıkıntısı var gibi adam. bari adam gibi bir sebepten ölseydi! aldığı uyuşturucular zararsız bile olsa alkolle etkileşime geçip zarar vermiş ona. kimseye bunu yapmaya hakkı yoktu. sevgilisi varmış, ismini unuttum. porno sektöründe çalışıyor galiba. vikipedide okumuştum. twitterını buldum. şimdi sevgilisi var sanırım. çocuğu da görseniz, cılızın teki. the rev gibi birinden böylesine kötü birine geçmiş olması düşündürüyor. ya da düşündürmüyor. böyle şeylere katlanamıyorum diyelim. ölen insan hiçbir zaman bu dünyadan da kaybolmadığı için, sevgilisi ölen insanların sevgilerinin bir gün biteceğini düşünmüyorum ben. bu yüzden kıyasladım ikisini. the rev boylu poslu, o cılızın teki... gerçi sanki kız çok güzel. ağzını seviyim, fotoğraf çekilirken gülme sen. biri kıza demiş facebooktan, senin yüzünden öldü, kalbini kırdın onun demiş. her ne kadar doğru bilinmez, tartışılır. fakat bu çocuk iyi biriydi bence. ölmemeliydi. hayat dolu insanların erken ölmesini anlamıyorum. (bkz: defne joy foster)
bu adam hayat dolu görünüyordu sadece. ya tamam, empati kurularak da şarkılar yazılabilir. yazdığı şarkılara dayanarak demiyorum ben bunları. öyle hissediyorum sadece. mutsuzdu bu adam. ama yine de yanlış yaptı... sabah sabah ağladım yine.
ne zaman aklıma gelsen yaşıyorsun zannediyorum, ve sonrasında asıl acı gercekle yeniden yüzleşiyorum, yine icimde iğrenç seyler oluyor, yine gözlerim doluyor, yine hayata küsüyorum, ölmesi gereken bu kadar insan varken seni almasına kızıyorum ve daha bir çok şey jimmy, umarım ölümden sonraki hayatta o küçük cennet parçanı bulmuşsndur ve huzurlusundur
bedensel ölümünün(?) üzerinden iki koca yıl geçmiş efsane. bedeni artık yeryüzünde olmasa da yaptıklarıyla daima hatırlanacaktır. huzur içinde yatsın. kendisine de yaptıkları en harika işlerden biri olan i won t see you tonight part 2 yu armağan ediyorum. şarkı her ne kadar ona yazılmasa da durumunu en iyi anlatan şarkı budur.
--spoiler--
come back to me, this is unconceivable
breaking apart the ones you love
hate runs deep for what you've done to us
left alone through suicide...suicide
look at my face you pierce with a blank stare
no dream could prepare a heart for a lifeless friend.
he's gone. nothing will take back time.
i need him back, but nothing will take back time.
(take back time)
--spoiler--
Hayatımda bütün ölümler arasında en çok onun ölümüne üzüldüm bu grubu onun sayesinde öğredim the rev sayesinde bateriye merak sardım ve şu an bateristim. The rev benim için asla ölmicek foREVer hayatımda en çok anlam taşıyan kişidir. Dicek hiç bir şey bulamıyorum sadece foREVer <3.
her videosunu izlediğinizde ölümünün yersiz olduğunu hissedersiniz.
niye öldün orospunun evladı bok mu vardı da aldın o kadar zıkkımı lan. böyle grup kurmuşsunuz amına koyim 28 yaşında bok mu vardı böyle mal gibi kaldı bütün hayranlar. senin gibi müzisyenin ağzına sıçayim ben. mike portnoy kimmiş lan bonham kimmiş, benim zamanımda sen vardın ben de seni dinliyordum idol gibiydin amına koyim. salağın evladı bir yıl erken ölseydin bari bir boka yarardı 27 kulübüne girerdin.
zaman ne kadar da çabuk geçiyor bugün daha iyi anladım. şaka maka tam bir sene olmuş. yalnız bugün şunu da farkettim ki geçen 5 yılda ben çok bağlanmışım size. sanki ailem, arkadaşlarım gibi olmuşsunuz. şimdi düşünüyorum da ben şu anda bu kadar mutsuzsam, acaba sürekli birlikte olduğun insanlar ne haldedir? koca bir yıl geçmiş. hala inanmakta zorlanıyorum. sanki birden çıkıvereceksin gibi geliyor. hala bekliyorum, bekliyoruz.
eskiden de ölümün bir son olmadığını düşünürdüm. şimdi daha çok inanıyorum buna. zaten sen hiç gitmedin ki! aklıma gelmediğin tek bir gün bile yok. zaten sizinle yatıyorum, sizinle kalkıyorum. nasıl aklımdan çıkacaksın?
yalnız sen şimdi bir daha harika albümler çıkarmak için yardımcı olamayacaksın ya ona üzülüyorum. yani fiziksel anlamda. yoksa eminim ki onlar da hep seni düşünerek adım atıyorlardır. zaten yerine yeni bir baterist almak istememeleri de bunu gösterir. sen çünkü bateristten de öteydin herkes için.
bir şeyi merak ediyorum ama bu sorum hep yanıtsız kalacak onu da biliyorum. afterlife ı yazarken hiç hayal etmiş miydin böyle olacağını? bana o günden beri sanki biliyormuşsun da o yüzden yazmışsın gibi geliyor. bu arada sen gerçekten de oraya ait değilsin.
aslında yazacak daha birçok şey var ancak hiçbir zaman duygularını açıkça yansıtabilen biri olmadım. belki seninle yüzyüze tanışma fırsatını hiç bulamadım; fakat seni şarkılarına, müziğine aktardığın duygularınla tanıdım. elvedalara da hiç inanmam zaten o yüzden;
grup üyeleri ölümünden bir süre sonra jhonny christ in evinde birkaç gün geçirmişler. rev ile olan anılarını anıp hüzünlenmişler, ağlamışlar. televizyona boş boş bakıp eğlenen insanları görünce çılgına dönmüşler, ve günlerinin büyük kısmını uyuyarak geçirmişler. tam anlamıyla tramva..
ve albümün kaydı için stüdyoya girilen ilk gün, kaydı ağlayarak yarım bırakmışlar...
yeni albümden sonra, her so far away parçasını dinlediğimizde aklımıza gelen, dünyanın en iyi bateristi. . .
ulan elin adamısın, ta amerikalarda yaşadın öldün, ölüm sebebin de aşırı dozda ilaç. bizde türkiyelerde seni düşünüp düşünüp üzülüyoruz, gözlerimiz felan doluyor lan. ergen emolar gibi hissediyorum amnskym.
o gittikten sonra arkadaşları, onun en sevdiği baterist mike portnoy ile stüdyoya girerek kendisine derin sevgilerini iletmiştir.. eminim huzur içinde uyuyorsundur rev.
gidişiyle sadece avenged sevenfold u değil hayranlarını da yapayalnız bırakmıştır kendisi.
kaç gün geçti, hala kötü bir şaka gibi geliyor. kabullenemiyor insan. en azından ben hala kabullenemiyorum. meğer ben ne çok bağlanmışım bunlara şu geçen birkaç sene içinde. hayatımın önemli bir parçası haline gelmişler de haberim yokmuş.
grubun solisti m. shadows u sapıklık derecesinde bir hayranlıkla sevmeme rağmen kabul ediyorum ki jimmy grubu grup yapan kişiydi. onun besteleri olmaksızın avenged sevenfold ne yapar bilmiyorum. ama şunu biliyorum ki yeni bir baterist alsalar da jimmy nin yerini asla doldurmaz. avenged sevenfold asla eskisi gibi olmayacak. johhny ya da zacky ayrılsaydı hatta syn bu kadar koymazdı insana. ama jimmy... çok da ani oldu be.
elim gitmiyor a7x şarkılarını açmaya. onun yazdığı şarkıları dinlemeye dayanamıyorum artık. günde beş öğün belki de daha fazla hiç bilmiyorum a7x dinleyen biri olarak çok zor bu durum. belki de abartıyorumdur ama sanki yakınımı kaybetmiş gibi oldum.
jimmy'ye ithafen böyle bir yazı yazmayı o lanet günden beri istedim; fakat o cesareti kendimde bulamadım ta ki demin m. shadows'un onun hakkında yazdığı duygusal yazıyı okuyana kadar.
kariyerinin zirvesindeyken, daha beni ve benim gibi a7x delilerini çıldırtacak onlarca şaheser daha yapabilecekken böyle erkenden gitmek... olmadı böyle be jimmy. bari bilebilseydik bu zamansız gidişinin sebebini.
hala içimde bir umut var a7x den biri çıkacak da aslında jimmy ölmedi diyecek diye. ama bak kaç gün geçti hala demiyor bunlar.
daha fazla saçmalamayacağım sonsuz uykunda * sana katılacağımız güne kadar şimdilik elveda. umarım yaptığın en güzel şarkılardan biri olan a little piece of heaven'da ki gibi cennetini bulmuşsundur.
merak etmiyor da değilim orada da afterlife'da dediğin gibi buraya ait değilim diyor musun?
sevgilerle kal. aklımdan hiç çıkmayacaksın.
