Leş meş. Bence değil.
Babamın kokusu bu.
Şişenin dibinde kalmıştı biraz.
Atmadık, şişeyi her gördüğümde açıp koklarım.
Direkt gözümde vestiyerin önünde, işe gitmeden önce takım elbiseli hali canlanır babamın. Çantasını almış, anahtarı şıngırdıyor, parfüm sıkıyor aceleyle. Ve benim Gözlerim doluyor.
Koku ve hafıza ilişkisi çok güzel. Her ana farklı bir koku bırakabilseydik fotoğraflara ihtiyacımız kalmazdı. Öyle işte.
