her lafa ''kahrolsun emperyalist kâr ve sömürü düzeni, kahrolsun patronlar'' diye başlayanların gittiği derneklerdir.
içlerindeki dayanışma ve savundukları şeyleri takdir ediyorum, onlar da olmasa milyonlarca işçiden bir kişi çıkıp hakkını aramaz, zannetmiyorum. zaten sindirilmiş ve s*kilmeye alışmış bir toplumuz. o yüzden var olmaları önemlidir.
yalnız içerdeki topluluktan şunu anlıyorum ; içlerinde akıllı 3-5 kişi ya var ya da yok. o kişi de her zaman sözcü oluyor. onun dışında arada uğrayan bir kesim var. konuşmak, fikir beyan etmek zorunda olduğun bir ortam orası. zaten yarısı arkadaş , eş dost vasıtasıyla geliyor, bilgisi yok. rezil diyaloglar çıkabiliyor, çünkü oraya ilk kez gelmiş olan bir insan oranın jargonuna yabancı oluyor.
bir de şu var ki oradaki insanların yüzde doksanı kürt. bu yüzden hiç fikri olmayan insanlar genelde işçi derneklerine olumlu bakmaz. hep polisten jop yiyen bir görüntü canlanır kafalarında. peki öyle mi? değil diyemem.
