bir restoranda vale olarak çalışıyordum gün iyi başlamıştı işler güzel gidiyordu audiler mercedesler bmwler koldan vitesli taunuslar...
bilirsiniz hizmet sektöründe işçiler genel olarak prim almadıkları için müşterinin gelmesini istemezler tabi bahşiş ayrı konu ama ben istiyordum. yani müşteri gelsin işletme kazansın istiyordum, hafta içi işler durgun oluyordu. bugün pazar malumunuz otopark hıncahınç doluydu. baktım bir motosiklet bir araçlık yer kaplıyor ben oraya bir araç daha alırım yani işletmeye bir masa daha kazandırırım dedim. anahtarı bende değildi patrona gidip durumu izah ettim aramızdaki diyalog şöyle;
chernesto: c
patron: göt.
c: özcan bey şuradaki motor çok ortaya park etmiş oraya bir araç daha alabilirim çekelim mi biraz kenara?
göt: çek abicim yanaştır o taksiye doğru.
c: direksiyon kilitli komilerden birine söyler misiniz anahtarı getirsin.( otoparktan ayrılırsam müşteri diğer restoranlara gidiyor park etmek zor gelince)
göt: tut ucundan köşeye doğru kaldır!
c: (kaldırmaya çalıştıktan sonra) kalkmıyor abi bu!
göt: arpa ekmeği mi yiyorsunuz?!
c: onu da vermiyorsunuz saat 3 oldu kahvaltı etmedik!
patron yanıma geldi, motorun gidonundan tuttu çekmeye çalışırken düşürüyordu yardım ettim.
motor da kocaman bir şey zaten bizimki ''siz adam mısınız genç olacaksınız bik bik'' konuşmaya başladı dayanamadım
amma uzattın be dedim motorun tekeri varken kaldırmak neden diye sordum. müşterinin aracına zarar vermek de istemedim çünkü 250 cc motor sanırım kaldıramam ucunu falan.
oğlu yaşar'ı çağırdı kes şunun hesabını defolsun gitsin dedi bana cevap veren eleman istemem filan zırvaladı bir şeyler.
20 lira alacağım varmış aldım çıktım.
tam garsonlarla vedalaşırken patron özcan oğluna '' adam mı yok oğlum almayın böyle itleri ahmet gider mehmet gelir ali gider veli gelir'' dedi
haklıydı adam haklıydı çünkü burası türkiye burada işsiz çok
çok olanın kıymeti yok.
kapitalizmin tokadını bu kadar net yemek öfkemi katladı.
bu kadar işsizliğe sebep olan politikanız batsın.
patron elini sildiği peçeteyi yere atarken düşündüğü kadar bile düşünmedi beni kovarken.
