öncesi ve sonrasını iyi şekilde karşılaştırdıktan sonra yapılması gereken eylemdir. çok paralı,rahat,eğlenceli,fazla mesai ve 16 maaş gibi ne yapsak ta daha fazla para versekli,iş ortamı güzel olan bir iş yok! hiçbir zaman bunlardan 2 tanesinden fazlası bir işte bulunmaz.2 tanesi olan bi iş bulduktan sonra ayrılınabilir tabi. herkes patrona veya müdüre kafa atmak istediği için işten ayrılmayı düşünür, duygusal bir karar vermeyin, üzülürsünüz.
gurur meselesi yapıp daha fazla sabredemeyip devam eden kötü düzende bir parça olmamak için yapılan davranıştır. ne kadar yakın çevrenden bile destek göremesen de düşüncelerinin arkasında durmanın verdiği gurur vardır.
is yerinin kapanması kadar feci değildir. "ayrılmak" eylemi sonuçta kişinin kendi tercihidir * hele iş yerinizin kötü gidişatı sizin gözlerinizin önünde oluşuyorsa, elinizden hiç bir şey gelmiyorsa, ben nerede iş bulurum, ne iş yaparım stresi geceleri uykularınızı kaçırır.
bazen çok güzel olabilir. o ana kadar korktuğun müdür, genel müdür vs. senin için bir anda önemsiz hale gelir. ensesine şaplak atabilecek gibi hissedersin kendini.
ama her halükarda yeni bir iş bulunmadan yapılmaması gereken durumdur. tutun kendinizi, yeni bir iş bulun, sonrasında verin coşkuyu kolonlara.
hem istenen ama iş yapmaya gelince zor olan eylem. Yapıldığında da anlık bir rahatlama mı getirir yoksa bu rahatlama daim mi olur onu da göreceğiz. bu entryi editleyeceğim sözlük, söz veriyorum.
10 yıl sonra gelen edit: Çok rahatım. Öncekiyle alakasız bir iş yapıyorum. Tavsiye ederim.
insanın boğazında düğümler oluşturan olaymış. ani bir kararla az önce gerçekleştirince anladım bunu. kötü be.
(bkz: bir günlük defteri olarak sözlük) evet aynen öyle.
yıllardır süregelmiş, alıştığın bir düzeni bırakmak gibidir!
Eğer çok emek harcamışsan ve gitmek zorunda bırakılmışsan, senenin ortasında tekmeyi yemişsen, maddi-manevi tüm yük senin sırtındayken, ayrılmak mı yoksa atılmak mı bilinmez, öyle bir koyar ki adama!
beyni ve kalbin iş için yıllardır taşıdıığı isteği taşımadığını, her sabah daha yorgun uyandığını, yataktan kalkmak istemediğini farkeden insanın patronuna istifasını sunmasıdır.
Ne sabah erken kalkmak, ne fazla mesai yazmadan gecelere kadar çalışmak, ne saatler süren toplantılar. Hiçbiri değilde sırf insanlara olmadığı kişilermiş gibi davranmamak için yapılabilecek aktivite.
bir daha kurallara uyma zorunluluğunda olmamak, mola saatlerini beklememek, üstüne üflemeniz için birinin olmaması, evde yatıp sonra dışarı çıkıp eğlenmek, sabahın köründe kalkmamak, kurallarına uymayacağınız bir yöneticinin olmaması ama hepsine rağman parasız kalmaktır...
takım çalışması nedir bilmeyen insanlarla çalışmak zorunda olmak, insanlar sürekli çok iş yapıyorsunuz diye sizi engellemesi, sürekli iğnelemeleri, sigara içmiyorsunuz diye özellikle yanınızda sigara içip yüzünüze üflemeleri, yöneticilerin buna göz yummaları iş bırakma sebeplerindendir. kalifiye biri iseniz zaten bir iş bulursunuz ama daha toy ve tecrübesiz iseniz, o iş'te çalışmaya mahkumsanız, vay halinize, çeker durursunuz bu insanların kahrını!
