geçenlerde dendendenyus bir hışımla soluk soluğa geldi. "hayırdır ne oldu böyle, eşşekten düşmüş karpuz gibi olmuşsun ?" dedim.
+ ya sorma çok güzel bir kız gördüm.
- eee sonra.
+ sonrası yok oğlum işte. hala etkisindeyim asfalt makinesi gibi üstümden geçti.
- konuşmadın mı ? dendendenyus beni duymadı bile, haleti ruhiyesi geçmişe kaydı. kendi kendine konuşmaya başladı yüzünde narkoz yemiş sırıtık bir ifadeyle.
+ ahh güzel melikem. o uzun siyah saçlarını boynuma sarmaladın. beni, güzel gözlerine fırtınadaki hortum gibi çektin içine aldın...
belli ki kızla konuşmamıştı. konuşsaydı belki de burda olmayacaktı. beni duymayınca bende düşüncelere daldım... evet geçmiş güzeldir belki ama şimdiki an çok daha güzel. her zaman geçmişi yaşamak şimdiki zamanın getireceği sihirbazlıkları başlamadan bitirmek. süprizleri öldürmek. şimdiki zamanlarda yaşanacak binlerce süprizi es geçmek. düşünmeyi bıraktım siktir çekerek aynı tuzağa ben de düşmeden... gerçi dendendenyus şu anda haklı. şimdiki zamanda beni görse duysa ne olacak. ama yine de bir tokat çarptım suratına. uyandı. şaşkın kocaman gözlerle bana baktı...
geçmişin hesabını, şimdiki zamana taksit yaparak ödeyen insanların başvurması gereken sihirbazdır. yaşanmışlıkları veya yaşamak isteyip de yaşanamayanları düşünerek hayıflanmak yerine, şimdiki zamanın tadını çıkarmayı bilmek gerekir. geçmiş değiştirilemez ama geçmişten öğrenilen derslerle şimdiki ve gelecek zamanda, aynı hatalar yapılmaz ve anın tadı çıkarılır.
pişmanlık duyun ama pişmanlığınızı derse dönüştürün. ömrünüzü pişmanlıkla değil, aldığınız dersler sonucunda; bir daha pişmanlık duyacağınız şeyler yapmadan yaşayın. emin olun sadece siz değil, sevdiğiniz insanlar da yeterince mutlu olacaktır.
