son zamanlarda gördüğüm en yarıcı video. http://webtv.hurriyet.com...mp;bid=1&hid=12901775
Hürriyet "işte en içten ve karşılıksız atatürk sevgisi" başlığıyla haber yapmış. devamında ise şu ifadeler yer alıyor: "Küçük Elif Atatürk için bakın nasıl ağlıyor.!! Küçük Elif'in gözyaşları büyük önder Atatürk için aktı."
Video'yu izleyince benim de gözlerim yaşardı. Ama gülmekten... Bu kız kağıda "atatürk" yazmayı bile beceremez yahu.
türkiyedeki eğitim sisteminin nasıl çarpık, baskıcı bir düzende olduğunu da bize gösteriyor bu video:
- atatürk ölmüş ühühühü
- kim dedi annecim?
- öğretmenim
.....
- ben de arkadaşlarım da ağladık ühühübüvüvöeğeee
yani bu kız atatürk'ü ne zannediyorda böyle ürkek bir vaziyette, annesini kaybetmiş gibi ağlıyor. ki annesini bile kaybetse tam manasıyla farkına varamayacak bir yaşta ve çapta bir çocuk. tek bir soru her şey'i netleştirebilirdi: "atatürkün öldüğüne neden üzülüyorsun?"
videonun sonuna doğru ekstra yarıcı bir replik daha vardır:
ağlayan kız atatürkü kastederek: sevemeyiz ama
anne: şimdi sevebiliriz
kız: hayır sevemeyiz (sert bir ifadeyle)
ebeveynler mecbur: tamam kızım! (içlerinden: ulan şu video bitsin göstericem ben sana)
yazık günah. çocuğa nasıl bir psikolojik baskı yapılmış, anlamak mümkün değil. atatürk öldü biliyo musun diyerek ağlıyor. çocuk yeni öldü sanıyor, çocuk sarsılmış ve korkmuş. sevgi değil o; korku!
