beyefendi istediği gibi bir iş arıyormuş, şöyle masa başı poposu rahat edecek.
başkalarına hizmet etmeyecek. hee oldu canım.
piyasa da iş bolca var ama çalışan yok. bugün 2500 kişi fabrika ya alım yapmaya çalışıldı. gelen gençler hemen kaçtı.
çünkü beyimiz üniversite mezunu imiş.
tüh bak sen şu işe ya senin çalışmaya gönlün yok. akşam annene babana dersin orada benim alanım yoktu diye.
adalet bölümü bile bitirsen atanamadıysan çalışacaksın.
üniversite mezunu bunca yıl okumuş gerekli her desteği ailesinden arkadaşından görmüş bir yerlere gelebilmek için okumuş insanlar herhalde beğenmeyeceklerdir. başarılı olduğum sevdiğim işe yönlendirilmeyeceksem niye beğeneyim ki niye beğenmek zorundayım. ha beğenmesek te çalışmak zorundayız çalışmak zorunda olan insanlarla dolu memleket. bir iş tutmak için. ama insanların mutsuzluğu niye dışarıda insanların suratının asık olduğu da bu yüzden işte. sen oku çalış en baba diplomayı al. misal veriyorum bir lise mezununun emrinde çalışmak zorunda kal. sonrada işi beğenmiyorsunuz ee beğenmem tabii.
Doğruluk payı da olmakla beraber universite mezunları da duruma dahil edilince katılmadığım bir saptama.
Şimdi universite okumak maddi manevi pek kolay olmuyor gunumuzde onca emek zaman çaba sarf ediliyor.Ve hayaller için bir umutla o diploma günü bekleniyor.Şimdi onca yıl hayal kuran bu hayali için inanarak çaba sarf eden adama sen alanı dışında tabiri caizse vasıfsız bir insanın girecegi,onun herhangi bir fark yaratamayacagi standart asgari ucretli bir iş sunarsan eger tabiki haklı olarak begenmez. Birileri çıkıp iş beğenmiyorlar derken şunu da düşünsünler aynı şartlarda aynı bilgi birikim ile onlara bu iş teklifleri yapılsa kabul ederler mi?
