işsizlik dünyanın en kötü dertlerinden biridir.gün geçtikçe koyar insana.içinde bulunduğum bir durum olması nedeniyle bunalımın kıyısına gelmiş bulunmaktayım.çok lanet bir şey,çok sert bir acı.o kadar okul oku kurumsal geçmişin olsun ama yaptığın başvurulardan bir sonuç çıkmasın.içleracısı.
kronikleşmeye başlayan durum. insan lanet ediyor yaşadığı şehre, okuduğu bölüme, verdiği emeğe. bu yaşıma kadar ertelediğim şeyleri yapsaydım, zamanımı daha çok ders çalışmaya, iş aramaya değil de gezip tozup,akışına bırakmaya harcasaydım, şuan istediğim işi yapıyor olurdum. bundan hiç şüphem yok artık! iş arasan da bulunmuyor. iş gelip seni buluyor. bu gidişle bana ikisi de olmaz,o ayrı. daha çok düşünüp hareket ettiğim için cidden çok pişmanım. daha yolun çok başında olan arkadaşlara tavsiyem; kasmayın, hayatınızı yaşayın.
büyük sorundur. yaşıtların evlenip çoluğa çocuğa karışmıştır sen ise hala ailenden para dilenirsin. yapmak istediğin hiçbirşeyi yapamazsın çünkü işsizsindir. tek yol alkol, içecem sarhoş olacam dersin olamazsın, çünkü tekele verecek paran yoktur. böyle garip bir sorundur işte işsizlik, durmadan önüne barikat çeker. depresyon sebebidir.
bir işte çalışırsınız ve iş artık size çok rutin gelir. işte kimi anlar vardır ki, o anda işsiz olmaktan onur duyar duruma gelirsiniz. ancak işten istifa ettikten yaklaşık 1 ay sonra işsizliğin verdiği büyük pişmanlık duygusu giderek artmaya başlar.
Banka müşteri hizmetlerinin bile sizden fellik fellik kaçmasına neden olur.
iyi günler ing banktan arıyorum bireysel emeklilik ile ilgili bilgi verecektim.(normalde iki saat gerek yok derim 2 saat ısrar eder)
işsizim ben.
Peki iyi günler.
10 gün sonra tam olarak kendimi içinde bulacağım durum.
bakınıyorum şimdi, yok arkadaş, gerçekten iş yok.
bir şekilde idare etmek zorundayım. 1 hafta kadar dinlendireyim kendimi diyorum, sonrası allah kerim be.
