ikinci üniversiteye gittiğim de kampüs ortasında büyük bir kafeterya vardı.. neyse işte üniversite dışından bir arkadaşımla bir şeyler falan içtik sonra çıkarken kafeteryanın bir sırasına dizilmiş playstationları gördük.. büyük ihitmalle üniversite bittiğinde işsizlik var diyecek olanlar orada oyun oynayanlardı...
dün, hastanede yatan bir sulh ceza hakimini ziyaretteydim. vakıf gureba hastanesi'nin bahçesinde kısa süreli bir sigara molası verdim kendime...
o sırada bir çocuk gelip dikildi karşıma. kumral bir erkek çocuğu... yaklaşık 3-4 yaşlarında birşey. göz kırptım velede, sigaramı kamufle etme çabamla beraber(ki özendirici olduğu söylenir, neme lazım.). çocuk da bütün çocuk tarafıyla iki gözünü birden yumdu karşılık olarak... bu duruma tebessüm ettiğim anda, yanımdaki yaklaşık kırklı yaşlarındaki adamın güldüğünü duydum.
döndüm adama... "yazık, çok vakti yok" dedim. adam afalladı önce. ki muhtemelen çocuğun bir yakını olduğumu ve çocuğun da hasta olduğunu düşündü... onu bu düşünceden kurtarabilmek ve asıl diyeceğimi diyebilmek için devam ettim. "şurada iki, üç sene sonra çetin bir yarışın içinde bulacak kendisini" dediğimde adamın dikkatini daha net hissediyordum. belli ki abinin de diyeceği birşeyler vardı... ki hiç gecikmedi "bizim çocukluğumuzda haftasonlarını iple çekerdik" dedi "kabataş'tan denize girmesek, sarıyer'de olta atardık." diye devam etti... iki tane oğlu varmış abinin, bu esnada öğrendim ben de. "şimdi" dedi "haftaiçi okul, haftasonu kurs ve dershane". belli ki abi alması gereken mesajı almıştı...
şimdi sırf birileri biraz daha zengin olsun diye bana birşeylerin ezberletildiği biryerde, belki de ömrümün geri kalanında(mesleki hayatım dahil) hiçbir sike yaramayacak trigonometriyi dinlemek, gidip de sarayburnu'nda olta atmaktan daha eğitici değil. mesela vatos balığının kuyruğu ne işe yarar? ben bunu öğrendim... kimi zaman oltayı 20 cm kadar kısaltıp, bir iğneyi feda etmenin gerekliliğini öğrendim. trigonometri mi? türkçe-matematik öğrencisiyim lan ben. mühendis olmayacağız nihayetinde.
işsizlerin büyük kısmı, hayatı yaşamayı öğrenmiş olanlardır. öteki zerzevatlar babasının gösterdiği kadınla bir ömür paylaşıp da sinüsün 30 derecelik sevişmelerini izlesin cosinüsle. logaritmasına da tanjant koysun. çocuklarının adı da cotanjant olsun. türev ve integral de klitorisine dil atsın... işsizlerin büyük kısmı serserilik yapanlarmış. soktuğumun sınavından ciddi bir puan alıp da ciddi üniversitelerde okuyan öğrencilere gidip sor bakalım yarın ne yapacaklarını biliyorlar mı? tedirginlikleri var mı?
işsizlerin büyük kısmı dayısı olmayanlardır. dayısı, amcası olduğu için üzerinde görevlendirilen kapasite yoksunları ile çalışmayı da istemiyorlardır muhtemelen.
ortaokul hayatımın yazları marangozda elektirikçide çalışmakla geçti. kimsenin kazanamaz serseri bu çocuk dediği kişi okuldan derece alan öğrencileri sollayıp anadolu lisesine dereceyle girdi. askeri disiplin altında 4 sene zorunlu olarak ilk sene haftada 32 saat sonraki 3 sene ise zorunlu olarak 6 saat ingilizce eğitim aldı. peki ne oldu ? okuldan sonra çalışmaya devam etti, yaz aylarında çalıştı, ailesini mutlu etmek için bursla dershanelere gitti, yarım gün dershanede öğrenci yarım gün bilgisayar firmasında çalışıyordu. sırf ailesine yük olmamak kendi parasını kendi çıkarmak için. didindi durdu. sonra mı ? bu siktiğimin kapitalist düzeninde çalışarak didinerek bir bok olamayacağını, okusada göt yalamadan bir baltaya sap olamayacağını anladı. açtığı iş yerini kapattı, askere gitti 15 ay babalar gibi askerliğini yaptı, sağ ayağı hiç bir zaman eskisi gibi olamayacak bir şekilde geri döndü. şimdi ailesinden geri kalanlara bakmak için sabah saat 6 da kalkıp gece 12 yatmaktadır.
sosyal hayatinda son iki senedir tek yaptığı aktivite (bkz: kitaplarla gaziantep antik kent zirvesi).
kısacası;
lisede serserilik yapan bir çok arkadaşım var, biri piskolog, biri avukat, biri bilmem ne, biri dilbilimci, bir tek içlerinden ben üniversite okuma fırsatını bulamadım.
özet geç piç diyenleri duyar gibiyim ve;
önemli olan hayatın size serserilik yapmamasıdır, düzgün bir aile yapısına ve her zaman arkanızda olan akrabalara sahipseniz, her şeyi başarabilirsiniz, diğerleri için sadece (bkz: asgari ücret).
inşaat mühendislerinin tamamı inşaat işi yapmazken
makina mühendislerinin tamamı makina mühendisliği yapmazken
kısacası bir çok meslek grubu çalışma konusunda esnek davranıp çeşitli alanlarda girişimci olurken bir öğretmen adayının yıllarca hiçbir şey yapmadan atanmayı beklemesi onun kendi suçudur.
öğretmen olacaksınız diye ayet gelse bu kadar dirayetli olmazlardı.
kısmen doğru, kısmen de yanlış olan önermedir. lise biri sınıfta kalarak anca iki sende geçmiş, lise son sınıfı da ailemin okula baskısı geçerek bitirmiş birisi olarak şunu diyebilirim ki insanın işsiz olmasını veya olmamasını hayata bakışı ve iş olarak yaptığı tercihlerin kendisine uygun olup olmaması belirler. ben de zorla da olsa 7 senede kimya mühendisliğini okudum. ama ileride adam olmayı da aklına koymuş bir insanın lise ve üniversite zamanlarında yaptığı serseriliklerin kendisine özgüven, sosyallik ve ikili ilişkilerde başarı olarak döndüğüne inanıyorum. o yüzden her serserilik yapanın kaybeden olması gerekmez, yeter ki iş ile serseriliği ileride beraber götürebilecek kapasitesi ve bakış açısı olsun.
