Paran yok kafan rahat parayı harcıyacak yer düşünmek yok hesabı bana kitlerler mi korkusu yaşasın kapitalist sisteme köle olmayıp üç kuruşla beş kuruşluk hayat yaşamak.
Bir kere bütün sorumluluklardan uzaksın. Gününün çoğunu istediğin gibi yaşayabiliyorsun. Elbette bir yerden sonra acayip sıkıcılaşıyor ama o zaman bile tekrar işe veya okula gidesin olmuyor. Sonra bu düşünceyle tekrar mutlu olduğun kısma geçiyorsun derken güzel bir döngü oluşuyor
