ön ek: başlıkta her şeyi bitişik yazmamın nedeni karakter sınırlamasına takılmamdır.
tanım: illa ki muhalif olmak için ota boka karşı çıkışlar yapan ama aslında boş olan insanlardır.
bu konuda yazacağım yazıyı kendi mesleğim ve çevremde olan bitenlerle açıklamak isterim. 2.sınıf tıp okumaktayım ve malum her gün gelen hekime şiddet haberleri ile sağlık sektörü çalkalanmaktadır. işte tam da bu zamanlarda ortaya çıkan insanlar vardır. tıp fakültesi kazanan ama bu hava ile bir yerleri kalkan ve okula uğramayan hekimlik, etik, hastane, insan ilişkileri ile ilgili en ufak bir görüşü bilgisi olmayan tiplerin hortladığı zamanlardır.
ve onlar artık konuşmaya başlar. biz 6 hatta on yıl okuyoruz, ve işte ben bu anda deli oluyorum, bunu diyen kişi sene de 6 7 defa okula uğrar o da sınavlara girmek için... bu konuda konuşacak hakkını savunacak bir hekim ya da adayı varsa o sen değilsin arkadaşım. ve bu tipler fırsatını bulmuşken okuduğu okulun ve çevrenin imkanlarını eleştirmeye başlar. tabi ki herkes olumsuz gördüğü şeyleri eleştirecek ama o da ilk önce kendi payına düşeni yapacak daha sonra dert yanacak. vay efendim bizim laboratuarlarımız şöyle de böyle eksik, sorsanız labların kaçıncı katta olduğunu bilmez.. velhasıl demek istediğim bir şeyleri eleştirecek o konuda söz sahibi olmak istiyorsak önce kendi yapmamız gerekenleri yerine getirmeliyiz.
