5 yıldır gerçekleştirdiğim, fakat bu yüzden hâla kovulmadığım eylemdir. "Ulan acaba bir istatistik mi yapıyorlar" diye de paranoyalarım gelişmeye başladı.
"günaydın, yine uyuya kalmışım" diyerek geçiştirdiğim utanç verici durumdur. son 3 yıldır işe geç kalıp, hala kovulmamam ise bana güç vermektedir. * Ama şunu da bilmeleri lazım ki, gecenin bir yarısına kadar da onlar için çalıştığımda ben aynı tripleri atmıyorum lan.
hemen hemen her sabah gerçekleştirdiğim eylem. 5 dakika, 10,20,25 dakikalık periyotlarla her gün geç kalıyorum kesinlikle. erken demiyorum normal saatte geldiğimde işyerinde bir şaşkınlık, eyvah bugün başımıza bi şey mi gelicek acaba tedirginliği yaşanıyor, o kadar benimsenmiş durumda olan olay...
bizzat işimdir.
bi insan ofisine 6 dakika yürüme mesafesinde yaşıyorken nasıl geç kalabilir. bu tam bi piçe göre hareket. işten kovulma nedenim olarak yakında gireceğim entrydir.
henüz daha "çaylak" olduğunuz için sabahın 8.30'unda zınk diye iş yerinde olmak daha beteridir. gün bitmek bilmez. çay üstüne çay devirirsiniz bardak bardak...hele bir de en genç kişi sizseniz muhabbet edecek kimse bulamamak içinizi iyice karartır.
an itibariyle başıma gelmiş hadisedir. sabah gözümü açtığımda işe başlama saatinin üzerinde 45 dk geçmiştir. telefonda 16 cevapsiz çağrı. of ulan of. işin bok tarafı ben geç kaldığımda 10 kişi birden geç kalmış sayılıyor çünkü iş yerini ben açıyorum.
her çalışanın başına gelen hadisedir. uyanıpta işe geç kaldığınızı anladığınız andaki psikoloji biraz insanı gerer ve kötü hissettirir. sürekli tekrarı halinde ise elinize teşekkür mektubunu tutuştururlar. o yüzden b.kunu çıkarmamak lazım gelir.
mesai uzayıp işten eve saat 23:15 civarında gidiyorsan ertesi gün muhakkak yaşayacağınız sıkıntıdır.
tıpkı benim bugün yaşadığım gibi.
beden yorgun zihin doluyken uykuya doymak zor ya dostlar...
