ben de eskiden bu ilginç çalışmayı yaparak, babamın iş yerindeki bilgisayarlardan birine oturup akşama kadar resim çizen bir çocuktum. tabi ya babamın ya da amcamın bilgisayarı olurdu bu. ama oturup biri beni bilgisayar başından kaldırana kadar sevgili paintimle takılırdım, etraf kağıt doluydu ama paint varken kağıda ne gerek vardı, hem yanan ormanlar, ziyan olan ağaçlar, aslında pek umrumda olmayan şeylerdi, abarttım sanırım... evet, evet abarttım. herneyse, çocuk yaşta iş yerine getirilmenin sıkıntısını paintle atıyordum.
karşınızdaki çocuğu da anlamak zorunda bırakan bir durum bu aslında. evet, evet öyle kesinlikle.
sonuçta iş yerine gelmiş, sıkılmış, napıcak iş yerinde ya, küçücük çocuk zaten...
tabi gelen çocuğun yaşı büyüdükçe anlayışın daralıp yok olması da mümkün.
anlayış dedim de, ben olsam çok kızardım böyle bir duruma şimdi anlıyorum ancak.
çok sinir bir durum, çok sinir hem de.
- muhsincim bizim cocuk biraz bilgisayarini kullanabilir mi? Sikilmasin yavrucak.
+ abla cocuk dedigin 25 yasinda adam !
- rica ediyorum muhsin.
+ tamam ya. Gecsin otursun.
--------- 15 dakika sonra---------
+ kardes musade etcen mi bi yazi yetistirmem lazim.
~ bi dakka abi az kaldi.
+ ne az kaldi lan ?
~ bi dakka yaa.
+ oha bu ne lan teen girls orgy party !
~ abi dur yaa!
+ sokturtma abine kalk lan surdan! Abla sana da bisey demiyorum !!!!
