Elektronik müh. mezunuyum. ingilizce, almanca biliyorum. Erasmus filan cart curt. hayvan gibi yerlerde staj. koç grubu savunma sanayii roketsan filan. bi sike derman olmuycak şirketimsi bile 3 kez arka arkaya mülakat yapıyor. Kurumsal şirketler torpille bile zor alıyor. bi yere başvuruyorsun iki hafta sonra net olmayan cevaplarla dönüyorlar.açıkta mal gibi kaldım anasını sikiyim. ben ne anladım lan bu işten. benim eğitimime ailem kaç yüz bin lira harcadı kim bilir bu güne kadar. böyle at ağızlı ik cıların zırvalarını dinlemek için miydi bunca zorluk. saç kalmadı lan kafamda electromagnetic field theory verene kadar. bari bölümde kız çok olsaydı da meme elleseydim o da yok.
firmaların istediği tüm niteliklere sahip olsan da farketmez.
son başvurduğum iş ilanı şöyledi;
- Konumunda en az üç yıl tecrübeli *
- iyi derecede ingilizce bilen ***
- MS office uygulamalarına hakim *
- esnek çalışma saatlerine uygun hede hödö.....
gelen cevap:
üzülerek bildiririzki cvniz söz konusu pozisyon için yeterli görülmemiştir. fakat cvniz veritabanımızda uygun pozisyonlar için saklanacaktır.
göndermek istediğim cevap:
üzülüyoruz falan gibi yalanlar atmayın bir kere.. ayrıca benim özgeçmişim bu pozisyon için yeterli değilse, aldığınız adamın dede olması ve sekiz dil bilmesi gerekir ki o insan da verdiğiniz kıytırık paraya çalışmaz. gelecekte özgeçmişim için herhangi bir görüşme talebinde bulunursanız sizi en uygun pozisyonda düdüklerim.
Vallahi de billahi de benim. Yav her yere müracaat ediyorum yok diyorlar ya da biz seni ararız klişesi. Yakında kendimi atma numarası yaparak iş bulun diyeceğim bana ne.
O kadar emek veriyosun senelerce okuyosun okul bitiyo artık çalışırım para biriktiririm diye hayaller kurmuşsun bi bakıyosun iş yok. iş görüşmeleri oluyo biz sizi ararızlar havada uçuşuyo. Etrafındakiler ne zaman seni görse iş bulamadın mı ne zaman bulcan diye saçma salak sorular sorar sanki keyfimizden bulmuyomuşuz gibi her haliyle zor bi durum.
şüphesiz ülkemizin en büyük sorunudur. iş beğenmemezlik, uygun olmayan çalışma koşulları, belirli meslek sahibi olamamak, aslında senin daha iyi iş göreceğin bir işte, torpille başkalarının alınması falan filanlar bunlara etken sebeplerdir.
mezun olduktan sonra staj yaptığım şirkette insan kaynakları için 6 aylığına personele ihtiyacı olduğu için iletişime geçtiler benimle. kurumsal şirket, iş hayatına başlamak için daha iyisini bulamam diye düşündüm. işkur işbaşı teşvik programını koydular önüme, ne olduğunu anlayamayan kabul ettim. onlar da tam anlamıyla ne olduğunu bilmiyordu çünkü. tek bildikleri ilk 6 ay beni çalıştıracaklar ve herhangi bir ücret ödemeyeceklerdi. kabul etmeme şansım yoktu. kabul ettim, başladım insan kaynakları departmanına. ilk ay 923tl aldım, dördüncü ay maaşımı 1500tl'ye tamamladır. altıncı aydan sonra da sgk'lı olarak çalışmaya başlayınca 1.500tl+agi aldım. geçen bu süreçte lise mezunu bile olmayan benden üst pozisyondaki uzmana dil bilgisi anlattım. özne çoğul olursa, yüklem tekil olmalı ki anlatım bozukluğu olmasın vs. vs. vs. çay getirdim, fotokopi çektim. onlar şirketin parasıyla yemeğe giderlerken ben departmanda nöbetçi kaldım. yaşadığım şeyin mobing olduğunu üniversite okurken öğrenmiştim ama elden ne gelir ki ? kurulsal şirket sık dişini diye diye tam tamına 14 ayı yemek aralarında çalışarak, ay sonu partilerinde yemek kartı ücreti yükleyerek geçirdim. 1 gün bile kaytarmadım, kaytarmayı kendime yakıştırmadım. yapmadım, yapmak istemedim.
pişman mıyım ? hayır pişman değilim. kazandığım her kuruşun hakkını fazlasıyla verdim.
sonuç mu ? küçülme nedeniyle beni göndermeye karar verdiler, beni ilk başta işkur'dan işe aldıkları için tazminatımı ödemek istemediler. yılmadım, direndim ve o tazminatı aldım.
bugüne geldiğimizde, 2 aydır iş arıyorum.
bu 14 ay bana öğretti ki; çok çalışan değil, çok göt yalayan iyi çalışan oluyor.
Bu aralar yaşadığım durum. Sikko bi çağrı merkezinde çalışıyorum her an istifa edip işsiz kalabilirim. Sonra ne yapacağım konusunda hiç bir fikrim yok. Okuduğum bölümün mesleki yönden bir değeri yok. Kötü bir durumdur.
