Bu aralar yaşadığım durum. Sikko bi çağrı merkezinde çalışıyorum her an istifa edip işsiz kalabilirim. Sonra ne yapacağım konusunda hiç bir fikrim yok. Okuduğum bölümün mesleki yönden bir değeri yok. Kötü bir durumdur.
Elektronik müh. mezunuyum. ingilizce, almanca biliyorum. Erasmus filan cart curt. hayvan gibi yerlerde staj. koç grubu savunma sanayii roketsan filan. bi sike derman olmuycak şirketimsi bile 3 kez arka arkaya mülakat yapıyor. Kurumsal şirketler torpille bile zor alıyor. bi yere başvuruyorsun iki hafta sonra net olmayan cevaplarla dönüyorlar.açıkta mal gibi kaldım anasını sikiyim. ben ne anladım lan bu işten. benim eğitimime ailem kaç yüz bin lira harcadı kim bilir bu güne kadar. böyle at ağızlı ik cıların zırvalarını dinlemek için miydi bunca zorluk. saç kalmadı lan kafamda electromagnetic field theory verene kadar. bari bölümde kız çok olsaydı da meme elleseydim o da yok.
bulamıyorum kardeşim bulamıyorum. gelecekte iş imkanı çok olacak dediler diye üniversitede sikindirik bir bölüme gittik, okul bitince sap gibi ortada kaldık. 3 yıl oldu askerden geleli 3 yıldır mal gibi ortalarda dolanıyorum. bu salak bölümü okumak için harcadığımız parayla yaşadığım ilçenin en işlek yerinde lüks cafe açardım, hem tonla para kazanırdım hem de namım yürürdü amk. aklımı s.keyim aklımı.
insanın kaybedecek birşeyi olmaması bazen en büyük sermayesi olabilir. illa kendi alanınızla ilgili olmasına gerek yok simitte satsanız kendi işinin patronu olmak en iyisi. özellikle bakmak zorunda olduğunuz birileri yoksa kendi işiniz için fırsat kollayın.
5 aydır boğuşuyorum ve şanssızlık şu ki, tam aramaya başladım olmayacak şeyler oldu. darbe oldu -hayır niye ben aramaya başladığım ay. yani binlerce ay var başka zaman yap değil mi.- , trump başkan seçildi -bu zaten apayrı bir şey. bakın iddia ediyorum trump benim sayemde başkan oldu. böyle bir şey var mı arkadaş, bir dur zaten iş bulamıyorum ortalık karışık bir de bu çıktı.- neyse dolar anasının hörekesi oldu, firmalar iflasın eşiğinde, türk hava yolları, türk telekom vs. sıkıntı içinde ve her şey daha bok olacak gibi. acaba diyorum ciddi ciddi her şey benim yüzümden mi oldu amk. dünyanın iyiliği için iş aramayı bıraksam mı diyorum. torpille yok zaten. ben yaşamayayım en iyisi.
Vasat bir cv' im olduğunu düşünmüyorum. Her yer askerlik istiyor, askerlik istemeyen yerlerde en az iki yabancı dil ve tecrübe istiyor. Şimdi askere gitsem, dünyanın en şanssız adamıyım garanti kaza kurşununa giderim. Bedelli bekliyorum çıkarmadılar hala daha. Askerlik istemeyen ve tecrübe aramayan yerlerde 2 bin liraya gel çalış diyor. 7 sene emek verdik, bilgi aldık, kapitalizmin kölesi olmak istemiyorum. 2 bin liraya çalışıp gerçekten bir şeyler öğreneceğimi bilsem atlayacağım ama o da yok. En son yurt dışına çıkacaktım o da aile yüzünden olmadı. işte bunlar hep Cehape. Neyse, cv çoğu zaman yırtılıp atılacak kağıttır. Mülakatta iyisen cv nin önemi kalmaz.
sanırım ilerde karşılaşacağım durum. üzücü ama hiçbir yeteneğim yok ne yapayım. insanlara hem para kazandırmazsan insanlar sana iş vermez ki. bence de haklılar. ah ah. keşke astronot olsaydım. giderdim uzaya geçim derdi olmazdı. marsta taş toplardım, ne kira derdi, ne kadın dırdırı, ne çocuk zırlaması hiçbiri olmazdı.
O kadar emek veriyosun senelerce okuyosun okul bitiyo artık çalışırım para biriktiririm diye hayaller kurmuşsun bi bakıyosun iş yok. iş görüşmeleri oluyo biz sizi ararızlar havada uçuşuyo. Etrafındakiler ne zaman seni görse iş bulamadın mı ne zaman bulcan diye saçma salak sorular sorar sanki keyfimizden bulmuyomuşuz gibi her haliyle zor bi durum.
