Ter-dâmen olanlar bizi âlûde sanırlar lîk
Biz mâil-i bûs-ı leb-i câm u kef-i destiz
(Bağdatlı Rûhî D, Terkîb-i bend I/ 2-187)
“Namussuz olanlar bizi (kötülüğe) bulaşmış sanırlar; lakin biz kadehin dudağını (kenarını) ve elinin içini (avucunu) öpmeye meyilliyiz (istekliyiz).”
beytinde şair, kötülerin kendilerini de kötülüğe bulaşmış sandıklarını; ancak kendilerinin sadece kadehe, içki içmeye talip olduklarını ifade eder. Başka kötü bir şeye meyilleri bulunmadığını söyler.
