Neden anlamsız bu kadar herşey , daha doğrusu herşeyim ..
Neden içimden geçenler sadece o günden ibaret , senden duyduklarım ..
Karanlıktaki ışık misali aradığım umutlarım ..
Neden kanıyor içimde kırılan düşlerim ..
Ve Bazen düşünceler saatlerimi alıyor ve her seferinde tekrar anlıyorum ..
Derken tek bir cümle geçiyor içimden ,
Aslında ben , hiç sevilmedim..
Biz mi cok karamsariz yoksa hayat gercekten mi boyle. Neden 20li yaslatimizda yaslandik. Buna sebep olan neydi. Terk edilmis olmamiz mi deger gormuyor olusumuz mu anlasilmiyor olusumuz mu. Yoksa bunlarin hepsi bahanede biz mi yasamayi, yaşamdan keyif almayi bilmiyoruz,