madem ayrılacaktık neden ben hissedemedim bunu ? bu kadar kör mü olmuştu gözlerim de göremedim senin yaptıklarını. ayrılacaksak da oturup güzelce konuşup ayrılsaydık keşke..
annenden gelip ayrılalım dediğinde verdiğim o tepki hâlâ içime oturmuş durumda. sence benim derdim para veya eşya mı ? öyle olmadığını bildiğini umuyorum.. o gün kendi kendime dedim ki "bu ilişkide sürekli ayrılalım kelimesini kullanan o, toparlayan hep benim. bu sefer bende resti çekicem ne olacaksa olsun biraz da o çabalasın" dedim. doğru olan şeyi yanlış zamanda yapmıştım bu içimde kaldı.
bir diğeri seninle oturup konuşarak vedalaşmak.. çok üzgünüm öyle bir şansımız olmadı..
