kisinin dis dunyayla iliskilerini asgariye indirgeyip,kendi ic dunyasina donmek suretiyle eftrafi tarafindan depresyonda gibi algilanmasina sebep olan hede. oysa ki butun cevaplar insanin kendi icinde olduguna gore, bu duruma "icine acilmak" da denebilir.
cevabı doğru yerde aramaktır diğer adı
sorulan tüm soruların damakta kalır tadı
yunus'tur, celaleddin'dir, belki buddha'dır bilgenin adı
hepsi gitti geriye senden başka kim kaldı
dışına açılmanın tersi durum.
''Ne kendi içine kapanmak insanın sorunlarını çözer, ne de toplum içinde kaybolmak, ne de alıp başını gitmek. insan nereye giderse gitsin, kalbini de yanına götürür. Kalbin aradığı ise yakınlıktır...''
der m. ulusoy.
dışarıya küsmek, çok eleştirmek eleştirdikçe yandaş bulmamak, yalnız kalmak, bir süre alışmaya çalışmak, alışamamak, kendi kendine yetme eylemleri diye uzar gider.
söylediklerini dinlemeyen insanların sürekli konuşup dinlenmek istediğini, arabaların yeşil ışıkta durmadığını, yanından her geçenin yere tükürdüğünü ve kurtlar vadisinden fırlamış delikanlıların sokaklara döküldüğünü farkeden insanın hayallerinin asla ölmediği rengarenk dünyaya açılan kapıdan girmesidir.
içindeki şey her neyse ona merhem olacak şeyin olmadığını bilmek ve kendi kendine çözüm bulmaya çalışmaktır. bulamamaktır. sonunda bir şekilde patlar insan. alaksız bi yerde, alakasız birine. her dönem yaşanır. geçer sonra.
kime göre neye göre denilir bazen.etrafınız da ki insanlara göre içinize kapanmıssınızdır,mutsuz görünürsünüz,kendinize göre ise ,kendi içiniz de acılmıssınız,son derece mutlusunuzdur,bu huzurunuzu kimsenin bozmasını istemezsiniz.lakin....
(bkz: sürekli neyin var diyen insan)
bir kızı seversin o seni anlamaz babayla anneyle tartışırsın tavşan gibi dağa küsersin dağın haberi olmaz hoca kızar sana patlar dersten atar ona ayar olursun kapanırsın başına türbanı geçirirsin kapanırsın üniversitesyi bitirirsin iş yoktur iş yoksa mutlu bir hayatın olmaz sevdiklerin terk eder içine kapanırsın yani her şeyde biraz biraz vardır bu buhran...
yaralarını kendi kendine tedavi etmektir içine kapanmak...dışarı baktığında kimseyi göremessin sana yardımcı olacak. o kadar zavallıdırlar ki... o kadar çaresizlerdir ki. ve en kötüsü bunların farkında değildir hiç birisi. derdini anlattığında sana yardımcı olacak kimseyi göremessin o yüzden. susarsın. kırılırsın her susuşunda. camdan kalbine kocaman taşlar düşer, kırılırsın. istemessin o yaşayan cesetlerin yanında durmayı. zaten muhtemelen o cesetlerden birisi tetiklemiştir bu derin susuşuda. ışık yoktur gözlerinde içine akacak. daha çok dillerinden yüzüne fışkıracak zehirlerden korkarsın. kendine yetmeyi öğrenir ve şaşırırsın kendi sabrına. sessizlik en sadık arkadaşın olur. ona benzer ve onla konuşmaya başlarsın 'sessiz'ce. yakınlaşan muhabbetler yerine uzaklaşan ayak sesleri huzur verir artık sana...
