bir den kendimizi karanlık ama insanın içini ve zihnini az sonra yaşanacak olan detayların aydınlattığı yatak odasında bulmuştuk. rüzgarın etkisiyle pencereye aksak ama devamlı vuran ağacın en kısa dalı içimizi ürpertiyor, ben ve partnerimi daha da içinden çıkılamayan anlam karmaşaları içine sokuyordu. ön sevişme bitmişti bile, ve biraz zaman sonra yılların verdiği heyecan ve merak ile sevgilimin içine giriyor, nitekim oradan bir daha hiç ''çıkmak istemiyordum''
