insanların, ölüm döşeğinde olan yahut bilinci kapalı, söylediklerini duymasinin, algılamasının imkanı olmayan kişilere karşı söyledikleri " nolur dayan, ölme, diren" gibi şeyler söylemeleri kadar iki yüzlü, samimiyetsiz bir şey daha bilmiyorum şu hayatta. Arkadaş inansan da inanmasan da herşey Allah'ın izniyle olur. inanmıyorsan iyilik dile ama kişiye bağlama bunu . Yapabilirsin iyilesebilirsin demekle hiç bir bok olmuyor. Ergen kılıklı kişilik sorunu yaşayan yetişkinlerin şu halleri cidden çekilmiyor artık .
yalan söylemeyi huy edinmiş bütün insanlardan nefret ediyorum. özellikle de ticaret yaparken fütursuzca yalanlar söyleyip aşırı düşük fiyat vererek müşteri çalan orospu çocuklarından tiksiniyorum.
o müşteri ilk kazığı yediğinde ağlaya ağlaya bana gelecek yine...yıllardır aynı terane...sıkıldım artık...
Sanırım hayatımızda olan insanların hep var olacağı düşüncesine öylesine kapılıp, tabiri caizse onların kalıcılığını "garanti" görmek ve o şekilde davranmak yerine, onlara tıpkı çok uzaklardan gelen ve sadece birkaç gün kalıp gidecek ve uzun süre görmeyeceğimiz bir misafirin gönlünü hoş tutmak adına gösterdiğimiz hassasiyeti, çabayı ve ilgiyi göstermek gerekiyor.
Kiminin varlığının kıymetini, kiminin de varlığında kıymetini bilmek en doğrusu.
