bugün

Prensip olarak veda etmekten hoşlanmıyorum. O duygusallık bana dokunuyor sanıyorum. Çekip giden tiplerdenim. Çekip gitmeleri gerektiğini düşünenlerden.
cesaretinizi toplayın, ve adım atın.
Evde ekmek yok heryeri bok götürüyor bekarlık zor is.
(bkz: ve yakın market yok)
Artık çok mutluyum sanıyordum. Değilmişim. Ne olursa olsun çekip giden herkesin ardından öyle bi an geliyorki neden çekip gitti diyorsun. Sonra akla gelen onlar gitmedi ki ben terkettim. Sevgilimi arkadaşımı hepsini.
Hala insanlara gerektiginden fazla deger veriyorum ve onemsiyorum bu da beni üzüyo. Yani o insanlarin beni üzmesine olanak sagliyo.
Acizim fukarayim ve hala boş boş oturuyorum.
Lütfen sevgilisi olmasın.
Artık içimden bir şey gelmiyor hevesim kaçtı.
ağza boşalmayalı birkaç ay oldu. özledim lan.
Sıkıntıdan kendimi neye vereceğimi bilemedim bu nasıl bir gece aq.
Ah be çocuk, üzdün gece gece.
https://clyp.it/2aposyqk

özellikle erkeklere içimden geleni söyledim.
kalırsa yazık olur diye tamamladığım cümledir. çünkü pinhani. çünkü bir bölümünü bile izlemediğim kavak yelleri.
bir bok olacagi yokta belki diye.
Yalnızım sözlük hem de çok yalnızım. Arkadaşım yok değil var ama bana göre değil. Gerçek dostluk birlikte üzülmek değil mi sözlük. Ama ben onların yanında mutluymuşum gibiyim. Biliyorum derdimi anlatsam boşver diyecekler. Boşverseydim eğer zaten derdim kalmazdı. Boşveremiyorum. Ailem bir yandan dersler ayrı akrabalar ayrı yerden. Çok bunaldım. Ölmek istiyorum.
Maslak ebesinin nikahinda ve yarin sabahin korunde ayaklarim kufretmek istemiyor. ama zorundayim .
Bir "hiç" olmak neden bu kadar canını yakar bir insanın? Bir perde, bir duvar, bir pencere ne kadar arkadaşlık edebilir bir insana? Bir gitar ne kadar dinleyebilir bir derdi? Bir kitap, kaç gözyaşından sonra yırtılacak kadar ıslanır?
Sadece bıktım.
Bir çok şeye anlam yükledik. Sırf şu alçak duygularımız tatmin olsun diye. inanın ki bunca cümlenin, gülüşlerin altında hepsi ölüyor. ..
onca dert, sıkıntı, savaş, sebepsiz yere ölüm varken aşkın bahsediliyor olması garip sözlük, nereye gidiyoruz.
Kalırsa yazık oluuuurrr. Hayata küsüverirsib hüzüeamleaattrrr ööööğhhghjk.
nasıl? neden?
Sana sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır. Aşk sorgusunda şahanem kelepçeler sanıktır.
Merhaba, yine ben.

Bu başlığa sık sık yazıyorum. Belki de yeni ergenliğe girmiş bir çocuk gibi "bakın bunu yapabiliyorum" demek içindir, bilmiyorum.

Buradan başka yazacak bir yerim yok. Defterlerim yetmiyor, çünkü bir çift göz belki bu yazılanları okur diye seviniyorum. Çocuğum işte, bilirsiniz çocukları.

Geceyi çok seviyorum ben. O da beni seviyor bence. Mutlu olacağız umarım. Geceleyin gökyüzüne dağılan bulutları çok seviyorum. Ben gece ile ilgili ne varsa seviyorum.

Ey sözlük halkı, iyisiniz be. Bunu da kimse okumayacak ama iyi insanlarsınız. Psikolojim bozuk galiba, bunu da bilmiyorum. Biliyor da olabilirim, ama bilmiyorum galiba.

Bahçelievler'deki iski'yi seviyorum. "iski sevilir mi?" demeyin, seviyorum işte. Bakırköy ebuzziya caddesini de pek severim. Hele ki kışın, kar dizdeyse. Metro istasyonlarını da çok severim, özellikle zeytinburnu, bahçelievler ve bakırköy'ü. Ama şirinevler ve ataköy arasındaki demiryolunu da çok seviyorum. Herhalde intihar etsem o raylarda ederdim.

Ataköy'de "atrium" isimli bir minik avm vardır. iki katlıdır, mini minnacık. Ebeveynlerim flört ederken oraya giderlermiş. Orayı da çok seviyorum.

Bursa'ya giderken vapura binmeyi, ege'yi, profiterolü çok seviyorum. Yağmuru çok seviyorum, özellikle sağnak olanı. Elektrik kesintilerini çok seviyorum ama sadece gece olanları. Sonunda ısınmak varsa üşümeyi seviyorum. Yemek yemeyi seviyorum. Seviyorum bir şeyleri.
Beni de seviyor musun?