yaşanan birtakım sıkıntılardan mütevellit, içindeki çocuğun canlılığını yitirdiği andır. tepki veremezsin, boğazında düğümlenir sözler, elinden bir şey gelmediği yetmezmiş gibi, bir de sadece izlemekle yetinirsin.
çocukluğundan, mutlu olduğun günlerden eser kalmamıştır artık. neye, ne için yaşadığını bilmeksizin oksijen tüketirsin. ailen yabancı gelir, sorumluluklarını yerine getiremezsin, hayatın boka sarar. çırpındıkça daha da batarsın. bir el beklersin lakin o el gelmez.
adalet duygusu, senin için bir şey ifade etmez. merhamet dersen zaten kalmamıştır.
günden güne umutların ölür. ve yaşıyor gibi görünürsün.
bunları hak etmiyorum diye bağırmak istersin, lakin sesin çıkmaz. senin hayatın dediğin, tanrının oyuncağıdır. neden dersin, neden masum bir kızı yanına olma ihtiyacı duyar tanrı. ne alıp veremediği var o kızla. cevabını bulamazsın.
