ne çok canlar yakar istanbul
bolca günahlara sokar istanbul.
hızlı koşanları çabucak yorar istanbul istanbul
ama sen istesende bu şehirden kaçamayacaksın
çünkü aklın bende bende istanbuldayım
doğru söylüyorlar
dile beni bir aşk
sev sen istanbul sever seni sen beni seversen
dile beni bir aşk
sev sen i̇stanbul döver sen beni üzersen
sen gidersen
istanbul beklemez
gelirsin gidersin
istanbul farketmez
acı çeker özlersin
istanbul üzülmez
nasıl nedir halin
istanbul hissetmez
istanbul istanbul birini sevmiyorsan çekilmez
doğru söylüyor
bir ortak geçmişimiz var,
bir de hep açık yaralar
kendine hatırlattığın
fazla parlamış anılar
karşıma heryerde çıkan
otuz yaş üstü adamlar
hep seni sevmiştim diyen
birşeyler bekler bakışlar
yer çekimine yenik üstün başın
bir de hep güzel tınlamış adı nadın
cebimde bir tek numaran kalmış artık
herkes için bir tadımlık
istanbul seni hapsetmiş
eski bir banda kaydetmiş
yüzlerce binlerce insan aman allah
hep bu şarkıyı söylemiş
istanbul seni kaybetmiş
ilaçlayıp berbat etmiş
davul gibi gerinen derini aman allah
kimbilir kimler inletmiş
eğer "sana ihtiyacım var" dersen; her an gelebilirim.
kendinden bir vazgeçersen eğer; gerçekten sevebilirim.
aşkımı gördüğün zaman yenilmiş olman farketmez
kendini sevmezsen eğer; kimse gerçekten affetmez
Bu akşam bütün meyhânelerini dolaştım istanbul`un
Seni aradım âh kadehlerdeki dudak izlerinde
Canım doya doya sarhoş olmak istiyordu
Seni aradım kadehlerdeki dudak izlerinde
Istanbulu sevmezse gönül aşkı ne anlar
Düşsün suya yer yer erisin eski zemanlar
Sarsın bizi akşamda şarap rengi dumanlar
Bir tatlı huzur almaya geldik Kalamış'tan
Ah kalamııııııııştaaan
her sarkinin ayri bir anlami vardir, hepsi ayri ayri güzeldir.
hepsi istanbul'u anlatir cünkü.
en etkileyici örneklerinden bir tanesi icin;
(bkz: aziz istanbul)
'şimdi istanbul'da olmak vardı anasını satayım' diye başlayan ve istanbulda'yken ne yapmak isterse bir insan evladı hepsini sırasıyla sayan; zamanında Emel'in ağzından dinlediğimiz özlem kokan şarkıdır..
