Uzanıp Kanlıca'nın orta yerinde bi taşa
Gözümün yaşını yüzdürdüm Hisar'a doğru
Yapacak hiçbir şey yok gitmek istedi gitti
Hem anlıyorum hem çok acı tek taraflı bitti
Bi lodos lazım şimdi bana, bi kürek, bi kayık
Zulada birkaç şişe yakut yer gök kırmızı
Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp
Düşer üstüme akşamdan kalma sabah yıldızı
Ah istanbul istanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkından
Kalmadı bende gururdan eser
istanbul istanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkından
Kalmadı bende gururdan eser
Ne acı ne acı insan kendine ne kadar yenik
Bulunmadı ihanetin ilacı yürek koca bir karadelik
Yapacak hiçbir şey yok gönül bu sevdi
Yeni bir ten yeni bir heyecan bilirim üstelik
Bi lodos lazım şimdi bana, bi kürek, bi kayık
Zulada birkaç şişe yakut yer gök kırmızı
Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp
Düşer üstüme akşamdan kalma sabah yıldızı
Ah istanbul istanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkından
Kalmadı bende gururdan eser
istanbul istanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkından
Kalmadı bende gururdan eser
"al tum param bu dedim, bosver dedi sende kalsin
bir parca yeter, ufak. kopar ver yiyeceginden
etrafina bak, onlardan olma sakin
yola koyul kucuk kucuk, git buralardan
sokaklarda sapsari yapraklar
mazgallarda yagmurlar
hangi kentte bu denli aci var
baska nerde istanbul kadar
git, yapraklar yatagin olsun
kirlangiclar arkadaslarin
yildizlar yorganin olsun
hem zaten gokte issiz gucsuz duruyorlar
benden gecti ama sen yap, git buralardan
bitene kadar bitmez hayat, bitti mi de biter ama
ic tum saraplarini, bu dunyanin
kay islak guvertelerinde, butun guzel kadinlarin
buyuk asklar hep senin olsun
hem zaten bosu bosuna baskalarinda duruyorlar."
istanbul söylemez neydi özlemim
yıllarca olmayan birini bekledim
geldi ve dahasıydı isteğim
yaşanmamış hiçbir şey olmasın hayatımda
gidilmemiş hiçbir yer kalmasın ardımda
istanbul uyurken ağlarım yalnızlığıma
sen uyurken kurdum ben kendime yeni bir dünya
istanbul uyanır mı sustuğum sese?
gerçekten dinmez mi yağmur bir gün bile?
damlalar evvelden ahire
yaşanmamış hiçbir şey olmasın hayatımda
aşılmamış tek bir dağ olmasın karşımda
istanbul uyurken ağlarım yalnızlığıma
sen uyurken kurdum ben kendime yeni bir dünya
Saçlarını dağıtır rüzgar yeditepe üzerinden,
Hatıralar tarihin küllerini savurur..
Kadın gibi, kısrak gibi.. sarılayım gel ince beline..
Yarim istanbul gel öpeyim gerdanından..
Tüketilmiş yaşanmamış, hediyelik hayatlar, ah bu evler..
Pencereler, bu kapılar, sokaklar..
Hüzün gibi, sevinç gibi eskitilmiş zamanlar..
Yarim istanbul gel öpeyim gerdanından..
Minareler uzanmış gökyüzüne bağırır,
Kara sevdan nerelerden yüreğimi çağırır?
Dua gibi, büyü gibi ezberledim hasretini..
Yarim istanbul gel öpeyim gerdanından..
istanbul'a aşık olan biri için, tüm istanbul şarkılarıdır...
ama en özeli, şu aralar...
---
bazen "ben de terkedip gidebilsem keşke" diyorum
içimde bir istanbul var ondan vazgeçemiyorum
belki sen de bir gün geçersin diye köprülerinden
yakıp yıkamıyorum, koparıp da atamıyorum...
---
'şimdi istanbul'da olmak vardı anasını satayım' diye başlayan ve istanbulda'yken ne yapmak isterse bir insan evladı hepsini sırasıyla sayan; zamanında Emel'in ağzından dinlediğimiz özlem kokan şarkıdır..
