insanı bogar bu sehirler. nefesi azdır. soluk almak bile imkansızlasır.
aksam ustleri yuruyus yapacak sahil bile olmaz. sadece daglar ve agaclar, ne garip. ayrıca bir karamsarlık olur sehirde. deniz olmadıgı, susuz ve dalgasız oldugu icin insanlar sonsuzlugu ve sınırsızlıgı unuturlar. duzene uyarlar, sormazlar, sorgulamazlar. kısıtlı kısıtlı yasarlar kendi minik dunyalarında. fanusun icindeki balık gibi.
balıksız bir hayat, daha da dogrusu balık pazarının cok dolu olmadıgı bir hayat. haftada belki ayda bir iki kez yenen balıklar.
kokusu deniz olmayan bir hava. ne feci. susuz, ekmekli. gri ve yesil...
hamis : tum genellemeler yersizdir. isbu entry lodoslu bir havada deniz ozlemiyle yazılmıstır. suan penceresinden denizi gorenlere kabaktadi imrenerek selam eder, kıymetini bilin.
