konuşacak bir şey olmadığından değil konuşmaya çalıştığımız şeylerin anlaşılmaması karşı tarafın seni anlamamasıdır. içimizde zamanla bunlar birikir suskunluğumuzun çığlıklarıdır oysa.susuyorum çünkü teslim oluyorum yalnızlığıma. yüreğim yavaş yavaş susmayı öğreniyor.
Sadece bundan sonra kimse onun sesini duymayacak ve bundan sonra kimse, onun tarafından sevildiğini öğrenemeyecek içimdeki suskunluğun çığlıklarını kimse bilmeyecek...
