ne kadar masum bir aşkla sevmiştim seni... hiç bitmeyecek sandığım bir rüyaydı sanki.. ama sen kirlettin içimdeki masumluğu.. nasılda biliyordun seni sevdiğimi.. nasıl kullandın sana olan duygularımı... nasıl kıydın bana... en masum hislerimi sundum kalbimi açtım sana... ama çaldın duygularımı... geri ver herşeyimii... geri ver..
gözlerimin içine bakarken gözlerin parlardı... ve sadece sen ve ben varmışız gibi anlar yaşardık. acı bir gerçek vardı ortada ve benim bundan haberim yoktu. o kadar masum sevdim ki, yüzüne bakamadığım anlar oldu. seni görünce yanaklarımın kızardığı anlar... ama gerçek gelip yüzüme soğuk bir dalga gibi çarpınca o güzel bakışların acı vermeye başladı... artık masumiyet yok: gözlerime baktığında hissettiğim acıyı sana hissettirebilseydim eğer, inan bir daha gözlerime bakamazdın...
