Içimdeki küfürlerin gittiği adres belli. ancak uzun süre gözlerimi kapalı tuttuğum zaman uyuyabileceğimi keşfettikten sonra ara verdim bu küfür etme seanslarına. Sayamadım kaç aydır uyuyamadığımı. Önceden böyle değildim ben, kafamı yastığa koyduğumda aklıma bir şey gelmeden uyurdum. Yalnızca sınav dönemlerimde yaşardım bu sıkıntıyı, o da geceleri çalışmaktan az uyuyabildiğim için yorgunluktan yığılırdım uyuyacağım zaman. Içimdeki küfürlerin adresleri belli. Ama aynı adrese çıkmıyor, zaten hepsi de ayrı sebeplerle ilintili. Içimdeki küfürlerin sebebi kah manevi boşluk, kah tedirginlik, kah huzursuzluk.
Allah'tan içimizde konuştuklarımızı Allah'tan başka duyan yok. Ya içimizdeki küfürleri başkaları duysaydı?
