bazen konuşmak istersin ama kelimeler ağzından bir türlü çıkmaz boşlukta yankılanır.avare sokakları dolanırsın hiçbir merhem iyi gelmez sürekli kanayan yarana.hep daha iyisini istersin ama elinde kalan sadece bir avuç hüzünden ibarettir.
Bazı insanlarda ölene dek var olacak boşluktur. Anlam veremez bu boşluğa bu tür insanlar. Depresyon diyebilir, mutsuzluk diyebilir, merak diyebilir veya başka türlü anlamlar yüklemeye çalışır. Ama boşluktur bu. Bilinemez şeylerden biridir ve insan bilinmeyen, çözümünü bulamadığı ve kendisine rahatsızlık veren herşeyden çekinir.
Aslında aradığı cevap aşağı yukarı şudur bu hisse sahip insanların :
Yanlış zamanda, yanlış bedende,yanlış bir aile veya toplumda, yanlış bir beyne sahip olarak mı dünyaya geldim? Ters giden şeyler bunlar mı? yaşamaya zorlanmak mı mutsuz eden beni?
