ilk kez dinlediğimde o kadar küçüktüm ki (yanılmıyorsam 6 yaşında), insanın içinde nasıl başka birinin öleceğini, insanın nasıl bakıp göremediğini düşünürdüm. hele "içimde intihar korkusu var", "bir gülsen ağlayacağım" mısraları. dışarıda neden siren sesleri olduğunu, beyinde nasıl depremler olduğunu düşünürdüm hep. şimdi 21 yaşındayım. hepsini anlıyorum.
hadi bir şeyler söyle,
çocuk gözlerim dolsun.
içinden "git" diyorsun
duyuyorum gülüm.
gideceğim, son olsun.
