Bu ara uyku sırasında bile yalnız bırakmayan sıkıntıdır.
Sürekli canı sıkılır mı bir insanın?
Morali sebepsiz yere bozuk olur mu?
Olurmuş. Hadi hayırlara.
yarın üniversitenin başlayacak olmasından mütevellit bünyeme saplanan sıkıntıdır. aslında üniversitenin başlayacak olmasından değil de, o ömür törpüsü yolu yeniden çekecek olmak sıkıntı veriyor. merhaba metro, merhaba metrobüs, merhaba uzunçayır'ın nezaketten bir haber camış insanları.
Hareketli bir insanı Durgunlaştıran vaziyet. Millet konuşur, siz öyle melül melül bakarsınız. içinizdeki sıkıntı bırakmıyordur, kendi kendinize düşünür durursunuz.
Sebepli ve sebepsiz olarak ikiye ayrılabilen, eğer sebebi belliyse bir şekilde geçiştirilebilen, sebepsizse ruhu bedenden atmak isteyecek kadar kuvvetli duygular oluşturabilen sıkıntı türü.
Onlarca dil, binlerce sözlük var. Yine de insan içinin sıkıntısını anlatabileceği bir kelime bulamıyor.
"Bilmiyorum işte" diyorsun ya ondan sonrası kilit.
Göğsümde o kadar ağır bir yük var ki nefes alamıyorum hiçbir şey yapamıyorum bir şeyr ihtiyacım var ams bunun ne olduğunu bilmiyorum bilsem de karşılanmayacak bir ihtiyaç gibi sıkıntımı tetikleyen bir kaç şey var ama beni bu hale sokacak kadar derin ve net değil geçmesini beklerken sıkıntıma daha çok odaklanarak onu yoğunlaştırdığımı farkettim bir nevi ileri düzey mental acı.
Geçmez lanet birşeydir ağlarsın, uyursun, yemek yersin, tv izlersin herşey yaparsın ama geçmez sonra saatlerce bomboş oturursun kafayı yiyecek gibi ölürsün sanki birisi nefesini sıkıp bırakmıyormuş gibi depresyon başlangıcı olabilir aman dikkat lütfen dediğim durumdur.
Ciğerlerim sanki şiş de aldığım nefese yer yok gibi. Ufak tefek can sıkan dertlerim var ama bu kadar kötü edecek kadar değil düzelmesini bekliyorum olmuyorum müzik dinliyorum geçmiyorum uyku gözüme girmiyor bu nasıl sıkıntı ya.
