Benim daha çok 90 dk lık olan sınavlarımda başıma gelen olaydır. Kopya çekerim ümidiyle erken de çıkmam. Oturur 90 dk boyunca kendimi sorgulayan bir sohbet oluştururum kafamda.
Dünyanın en güzel şeylerinden biridir. Yine hemen tanı koyulmuş obsesif diye. yahu insan kendiyle dertleşemeyecek konuşamayacaksa ne anlamı var? Başa gelinen her olumsuzlukta hepimiz süperman çağırıp yardım mı istiyoruz? bakıyoruz başımızın çaresine tek başımıza. başımızın çaresine bakabiliyorsak içimizin sesine de kulak verip dertleşebilir konuşabiliriz ne var bunda?
Kimin bize faydası var kendimizden başka? tabii ki konuşup kendimin fikrini alacağım....
zaman zaman durum değerlendirmesi yaparken kendi kendime tartisip sonra sizofrenmiyim lan ben diye dusunmeye basliyorum en sonunda da koyver gitsin diyorum.
Delirmeye ramak kaldı diye de okunabilir. Yalnızlık alametidir ama en nihayetinde nirvanaya ulaşırsan kesinlikle o hayat insana zevk verir bir zaman sonra. Yalnızlığı nadir insanlar becerir.
beni anlayan olsun ya da olmasin bir sesim var bu hayatta.
herkesin gittigi sadece senin bildiğin bir yerde beklemek olsun bizim hikayemiz diyordu icimdeki ses
