adamı canından bezdiren bir his. her yanınızı bağlar tüm hayat neşenizi alır geriye tortu dahi bırakmaz. ölüm üzerine düşüncelere sevkeder insanı. aslında sorunsuzluğun getirdiği sorundur ya da kendini çok önemsemenin bedeli. neden diye bir soru sordurur insana ayrıca ama tüm yanıtları toplayıp atmıştır çoktan. nerdesin ey hayat?
Bu aralar hissettiğim his. Öyle bir şey ki ne yaparsan yap mutlu olamamama neden oluyor...
Kendi huzursuzluğum yüzünden çevremdeki herkesle tartışıp, her söze alınıyorum. Bunların sonucu huzurluk hissim artıyor, o arttıkça ben daha gıcık bir insana dönüşüyorum. Asla bitmeyen döngü.
Sanırım tek çözümü herkesten uzaklaşıp kendi içine dönüp meditasyon ve yoga yapmak... 2 gündür deniyorum, şu anlık işe yarıyor gibi ama bakalım uzun vadede de etkili olabilecek mi.
