Bu konudaki klasik bi ôlçûtüm vardi:
Dîs guzellik icin en az 10 uzerinden 5,
Ic guzellik icin 10 uzerinden 9.5.
Ikisindeki en iyi oran budur diye dusunmekteyim.
mühim olan tabii ki iç güzelliktir ama dış güzelliğin yanıltıcı olduğu da su götürmez bir gerçek. çoğumuz, bazı insanları sırf dış görünüşten ibaret sanıp ya tanıma gereksinimi duymuyoruz ya da tanımak için can atıyoruz. bu yolda nasıl insanları kaybettik kim bilir.
düşünsenize; hepimizin dış görünüşü aynı olsa. ruhumuz, hobilerimiz, fobilerimiz, düşüncelerimiz vb. özgün olsa sadece. kimse kimseye ön yargıyla yaklaşmasa, gerçekten tanımaya çalışsa. dış görünüş olarak değil de iç görünüş olarak eleştirsek birbirimizi. işte bence ancak o zaman, o saf duygularla doğru insanımızı bulabilirmişiz gibi geliyor. belki de dünya çok daha yaşanılası bir yer olurdu.
ic guzellik disa yansir oyuzden ictir. sacini joleleyen adamin icinde aslan yatmaz kimse kendini kandirmasin, makyaja abanan kizdanda bi halt olmaz. rahat ol kardes ya, temiz ve sade... tipten konusursak, hatirlayin lise hayatinizi sinifin cekici kizlari kimlerle takiliyodu. tip hicbiseydir karizma hersey, konusmaniz tavriniz algilari yonlendirir. ic guzelligin ustunlugu apacik ortada.
Toplumun geneli için dış güzelliktir.
Kadını erkeği hep bir ağızdan yaa tip önemli değil karakteri düzgün olsun yeter der fakat fedakarlık, sevgi, tutku, zeka, sadakat bir kaç dilim kas ya da çıkık bir göt ve bir çift kafa dengi meme karşısında şansını kaybeder. "Ayy bence tip hiç önemli değil insan olsun yeter" diyen tiplerin hepsini yanlarında taş gibi adamlarla heriflerle dolaşıp iki üç ay sonra karaktersizmişsin diye ayrılmaları apayrı bir ironidir.
Sorunun kadın kişisini hedef alarak sorulduğu varsayılırsa kesinlikle iç güzellik daha önemlidir. Evlenilmek istenen kadının hamama götürülerek incelenmesi de dış güzelliğin yanıltıcı olabileceği savından kaynaklıdır.
