Ben yaşadım birini. Aslında ayrılık sancılı değil ama sonrası. 7 agustos aksami ayrildik 1 bucuk yillik sevgilimle, seviyorduk evet birbirimizi fakat cok tartışıyorduk. Dostane sekilde bitirdik. Bana ayrilirken "uzunca bir sure kimseyi sevemem, kimse giremez hayatima " dedi. Bu sozleri soylemesinin ustunden 2 ay gecmeden baskasina gitti bu kiz sözlük. Halini hatrini sormak icin mesaj attigimda baska biri var dedi bana. "Seninle iletisim kurarsam uzulur ve ben bunu istemem" dedi. Şimdi düşünüyorum da , bu yalanı söyleyen insanla benim yaşadığım tum anılarım yalandi belki de.
Hersey cok kolay aslında, sevmek , unutmak, terketmek ve yenisini bulmak. Biz sevmeyi abartiyormusuz. Bana dedigi o sevgi sozcuklerini baskasina soyluyor simdi. Daha sonra da baska birine soyleyecek.
Ben bi kadının gözyaşlarını gördüm uzunca bir süre.
Bir gün bile azalmayan.
Beliren yüz çizgilerini, ruhunun nasıl bitap düştüğünü, umudun nasıl kemirip tükettiğini gördüm. Sesini unutmamak için tanrıya yalvardigini gördüm. iç burkan ayrılıkların sonrası önemli sayın yazarlar.
Bakarken gözlerime , başka gözlerden gelmişsin meğer.. sığdırmışsın bir yüreğe iki kalp , hep yalanlar yoğrulmuş yüreğinde . haydi git ! başkasına ait bir yüreği taşıyamam .. olamam aynı yürekte ikinci bir beden .. kökü başka yerde olan bir ağacın gölgesinde oturamam...
