dünyanın en depresif sahil kentidir.99'dan beri yüzü gülmez.izmite gelip de bunalıma girmeyen gence rastlanmamıştır. kimse izmit'e alışmak istemez. ilk fırsatta şehri terketmek için can atar şehre gelen tüm yabancılar çünkü izmit adamı feci boğar.
neredeyse her evin deniz manzarasına sahip olduğu, gecekondu mahallerine girmenin cesaret istediği şehirdir. pişmaniyesinin de dadından yinmez, ha unutmadan söyleyeyim, şu anki büyükşehir belediyesi hala sefa sirmen in borcunu ödemektedir.*
halkin denizden kopuk olmasinin sebebi, zamaninda istakoz bile ciktigi soylenen canim korfezin malum fabrikalar tarafindan canina okunmasi ve bu sebepten oturu birakin denize girmeyi, olusan kotu koku yuzunden izmit halkinin deniz ile mesafeyi korumasi mecburiyetindendir. son donemlerde temizleme ve aritma bakimindan calismalar yapilsa da aliskanliklar hemen degismiyor be sozluk...
işçi kent. Üniversiteye rağmen sıkıcı bir hayatı var fakat 48.500 nufusu olan bir üniversitenin bulunduğu bir şehir daha fazla bu kadar tekdüze kalamaz.
su sıkıntısı yasayan yer.yuvacık barajının ihtiyacı karsılayamaması nedeni ile halk kaderine mahkum bırakılmıstır.işte akp iktidarının bir hizmeti daha.
eski demiryolunun kapanması ile oldukça uzun ve güzel bir yürüyüş yoluna kavuşmuş olan şehir. asırlık çınar ağaçlarının gölgesinde yürümenin zevki ve tehlikesi başkadır. (bkz: karga boku)
izmirde ogrenci oldugumdan dolayi bildigim en fazla orgutlenen sehir tayfasi izmit tayfasidir. izmitli izmitli oldugundan dolayi ovunur. bir daha dogarsa tekrar izmitte dogmak ister
sakarya'nın alışveriş merkezi.
gezilecek pek bir yer yoktur.fethiye caddesi bütün tikilerin buluşma noktasıdır.
başka şehirlerde de göğsünü gere gere 'ben izmitliyim' diyene pek rastlanmamıştır.
sadece sanayisi gelişmiştir denebilir.
kocaeli üniversitesini kazanan bir arkadaşım ilk geldiğinde bir izmitliyi çevirip burda gezilecek yer neresi var deyince, "istanbul var" cevabı aldıgı şehir
