terminalin ortasındaki kubbede inanılmaz bir akustik olan yerdir. yani siz fısıltıyla konuşurken sesinizin yansımasını duyabilirsiniz, öyle enteresan bir kubbe.
bunun dışında ayrılığıyla hatırlatır aslında kendini izmit otogarı. 11 şubat 2011 günü hayatımda beni çok etkilemiş kızlardan ikincisine elveda dedim o otogardan. ve tahmin edildiği üzre bir daha görüşemedik.
sanıldığının aksine daha büyük şehirlerdeki gibi yolcu kapmak için insanın üstüne çullanmazlar. yapanlar vardır elbet lakin bunlar yardım amaçlıdırlar(!)
geceleri içindeki banklarda uyuyan daimi 3-5 kişi görebilirsiniz; zararsızdırlar, kibardırlar, ürkmeye gerek yoktur.
Enes cafeyi hatırlatıyor bana adam hesabı öderken her zaman gelip bir çayımı içebilirsin demişti. insanlığın ölmediğini göstermişti buradaki çalışanlar bana. tavsiye edrim karın doyurmalık güzel bir mekan.
