egenin incisi izmir'de karşılaştığım bir bomba daha...
normalde hiç sevmem izmir'i, mecbur kalmadıkça da gitmem fakat bazen mecburen gidiyor insan iş için...
yine iş ziyaretlerimden biriydi. uçaktan inip adnan menderes havalimanı çıkışına doğru yürümekteydim. o sırada gerek dekolte kıyafetlerinden olsun gerekse mini etekleriyle olsun gerekse de konuşmalarından olsun 'biz izmir'liyiz!' diye bağıran iki kız * yanımda yürümekteydi. maalesef konuşmalarına kulak misafiri oldum. esmer olan röfleli olana 'ayh yhaa bu aralar içimde bir sıkıntı var geçmek bilmiyor sanırım depresyondayım acaba bir psikoloğa mı gitsem?' gibilerinden birşeyler söyledi. röfleli olan tam yorum yapacakken araya ben girdim ve 'geceleri yanlız kaldığınızda dua en iyi arkadaşınız olabilir ve bu sıkıntılarınızdan kurtulmanıza yardımcı olur' dedim. röfleli olan şaşkın bir biçimde bana baktığı anda esmer kız bombayı patlattı:
-dua dediğiniz nediiiaar? acabaa bir depresyon hapı mıığaa?
kaldım öylece sözlük. bir izmir'li dua kelimesini hayatında ilk kez duymuştu evet, bunun şaşkınlığını yaşadım uzun bir süre...
