"Hani o sürekli gördüğün kendini beğenmiş güzel kız, aslında çok komik biri ve çok da utangaç. O herkese bağırıp duran çocuk var ya asabi diye yanına yaklaşmak istemediğin, hah işte onun engelli bir kardeşi var ve o doğduğundan beri ikinci plana atılmış hatta kardeşiyle ilgilenmekten kendisine vakit bile ayıramıyor. Sürekli yeni birileriyle çıkan o kaşar kız iki sene önce babasını kaybetti ve hayatına giren her erkekte babasını arıyor. O sessiz sakin biraz da sıkıcı bulduğun köşesinden ayrılmayan tip, şeker hastası ve her gün insülin iğnesi olmak zorunda. Kro deyip de yanına yaklaşmadığın çocuk, işte onun müzik zevki seninkisiyle hemen hemen aynı ve haftada iki kitap bitiriyor. O inek var ya her sınavda yüksek not alan gözlüklü hafif topluca, kendinden nefret ediyor,insanlara yaklaşamıyor çünkü terslenmekten korkuyor. Bu yüzden de kendini ders çalışmaya vermiş bir tek o alanda iyi olduğuna inanıyor çünkü. O paçoz, kezban ne biçim giyiniyor dediğin kızın evde bir sürü kardeşi var ve ailesine yardım etmek için okulu bırakma düşüncesinden kurtulamıyor. Sinir olduğun, beğenmediğin, kıskandığın, yargıladığın onlarca insanı düşün. Hepsinin görüntüsününün arkasında yaşayan bambaşka insanlar, isimlerinin arkasına saklanmış başka başka sıfatlar var. Hayatı yeterince zor olan insanlarıa cahil ve bencilce oluşturulmuş yüzeysel fikirleriniz hiç yardımcı olmayacak. O halde susun.."
