bunlar genelde ununu elemiş eleğini asmış her milli bayramda kırmızı beyaz döpiyes giyerler.ellerinde atatürk silüetli türk bayraklarıyla fink atarlar konak senin alsancak benim.yobazlardan çok korkarlar hayatlarında yobaz görmedikleri halde.nası görsün bakkal chpli manav chpli.türk yıldızları geçerken çağdaş izmir semalarında "vatan sizle gurur duyuyo evlatlarım" naraları atarak bayram etkinliğini şova dönüştürürler gözleride dolar arada.anadolu insanını pek sevmezler türkü kafede gözleme yapan teyzeye turist gözüyle bakarlar otantik falan...
aşmak üzere olduğum maddi yokluk dönemimde bana destek olmak için tekrardan çalışmaya başlayan ve bunun yanında evdeki sorumluluklarını da aksatmadan yerine getirip kutsal vazifesini de deruhte eden, yılbaşında bana (bkz: bonsai) hediye edebilecek kadar ince fikirli, (bkz: national geographic) izlerken arka fonda çalan (bkz: asturias) eserini de hemen tanıyabilecek kadar kültürlü vs. vs. vs. bir kadın olan annemin de içinde bulunduğu kadın güruhudur.
kokoş, kokona, saçları civciv sarısı değildir. koca parası yemez çünkü kocası * kendisini hamileyken terk etmiştir. açık saçık giyinmez çünkü aile terbiyesi ve yaşı buna izin vermez.
kafalarında en az yarım kilo boya bulunan, şişman oldukları halde streç ve dekolte giyerek göz zevkimizin içine eden, çok bilmiş tavırları, sürekli şekerim cicim gibi kelimelerle konuşmaları ile hemen fark edilen teyzelerdir.
15 yaşındaki çocuklarını 30 yaşındaki adamlara vermezler, 15 yaşındaki çocukları istedikleriyle çıkar, dolaşır, hatta sevişir ve buna ses çıkarmazlar. çünkü hayat çocuklarınındır. ve bilinmeyen bir şey ise bu izmirli modern teyzeler hakkında, çocuklarına din konusunu anlatırlar, günahları sevapları... diğer dinleri araştırmasına kızmazlar. veya 'ben araştırdım, fakat inanmıyorum anne' dediğinde bu izmirli modern teyzeden dayak yemezler.
sofrada bir kadeh de bu çocuğa konulur. hiçbir şey yasaklanmaz bu modern teyzeler tarafından. çünkü bilirler ki ne kadar yasak o kadar cazip gelir 15-16 yaşlarındaki çocuklara. çocukları genelde okur. tek kızdıkları şey çocuğun okumak istememesi durumudur ki bu olaya çok nadir rastlanır. hatta bu durumda bile fazla üstüne gidilmez. çünkü bir felsefeleri vardır:
'bu hayat senin. düşünerek, sorgulayarak yaşa.'
aynı zamanda maddi özgürlüğü olan teyzelerdir. koca eline bakmazlar. çocukları herşeyden önce gelir. atatürk'e ve ilkelerine bağlıdırlar. beyinlerini yıkamanız imkansızdır. emekli olduktan sonra mutlaka bir yardım kuruluşu gibi yerlere hizmet vermeye gayret ederler. sanıldığı gibi güne gidip dedikodu yapmazlar, bunu diyebilen insan ise bu teyzelerin içinde yaşamamış insandır. doğu kültürüne bok atmazlar, televizyonda dizi takip edeceklerine yerel kanallardan güzel ülkemizin güzel illerini takip ederler. boş zamanlarında bir cafede eski okul arkadaşlarıyla buluşarak muhabbet ederler. bir karakterleri vardır. saygı duyulası teyzelerdir.
